ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Ενώπιον: Α. Παναγή, Δ. Οικ. Δικ.
Αρ. Αίτησης: 104/2023 iJ
Μεταξύ:
Ν.Γ εκ Λεμεσού
Αιτήτριας
και
Α.Γ εκ Λεμεσού
Καθ' ου η αίτηση.
Μονομερής αίτηση ημερομηνίας 3/5/2023
Ημερομηνία: 11 Σεπτεμβρίου, 2023.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για την Αιτήτρια: κ.κ. ΑNDREAS L.NEOKLEOUS CHAMBERS LLC
Για τον Καθ' ου η αίτηση: κα Φρόσω Βερεσιέ για Georgios E.Konnaris & Co.LLC
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Στις 3/5/23, η αιτήτρια καταχώρησε εναρκτήρια αίτηση με την οποία ζητά, Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει στην αιτήτρια, από της καταχώρησης της αίτησης το ποσό των €1300 μηνιαίως ως διατροφή της ή οιονδήποτε άλλο ποσό που θα κρίνει και προσδιορίσει το Δικαστήριο ως εύλογο και δίκαιο υπό τις περιστάσεις, Διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει στην αιτήτρια το επιπλέον ποσό των €100 μηνιαίως από της καταχώρησης της αίτησης και για τους επόμενους 19 μήνες ως συνεισφορά για τα επιπλέον έξοδα διατροφής και συντήρησης της ή οιονδήποτε άλλο ποσό που το Δικαστήριο θα κρίνει ως εύλογο και δίκαιο και διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση να καταβάλλει στην αιτήτρια άπαξ το ποσό των €1400 ως συνεισφορά στα έξοδα που κατέβαλε η ίδια για την εγγραφή της στο Πανεπιστήμιο, τα μηνιαία ενοίκια της φοιτητικής εστίας, εγγύηση ενοικίασης φοιτητικής εστίας, εξοπλισμού φοιτητικής εστίας, Υδατοπρομήθειας, ΑΗΚ ή οιονδήποτε άλλο ποσό που το Δικαστήριο θα κρίνει ως εύλογο και δίκαιο.
Την ίδια μέρα, στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτησης η αιτήτρια καταχώρησε και μονομερή αίτηση με την οποία ζητά διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται ο καθ΄ου η αίτηση να της καταβάλλει, από της καταχώρησης της αίτησης το ποσό των €1200 μηνιαίως ως συνεισφορά του για τη διατροφή και συντήρηση της ή οιονδήποτε άλλο ποσό που το Δικαστήριο θα κρίνει ως εύλογο και δίκαιο.
Η μονομερής αίτηση, κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, επιδόθηκε στον καθ’ ου η αίτηση ο οποίος στις 22/6/23 καταχώρησε ειδοποίηση περί προθέσεως ένστασης στην οποία περιλαμβάνονται οι ακόλουθοι λόγοι ένστασης:
1. Η αιτήτρια, κακόπιστα και/ ή εσκεμμένα και/ ή άλλως πως, απέκρυψε από το Δικαστήριο ουσιώδη γεγονότα και/ ή πληροφορίες (non disclosure) και δεν προέβηκε σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη (full and frank disclosure) τέτοιων γεγονότων παραβαίνοντας την υποχρέωση της να ενεργεί με βάση την αρχή της μέγιστης καλής πίστης (utmost good faith) με σκοπό να παραπλανήσει το Δικαστήριο.
2. Στην αίτηση δεν υπήρξε αποκάλυψη πραγματικών γεγονότων τα οποία δυνατόν να επηρεάσουν τη γνώμη του Δικαστηρίου εάν αυτά υπεισέρχονταν εις γνώση του.
3. Οι ισχυρισμοί της αιτήτριας που περιέχονται στα γεγονότα της αίτησης και στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την μονομερή αίτηση ημερομηνίας 3/5/23 είναι αβάσιμοι και/ ή αναληθείς και/ ή υπερβολικοί.
4. Η αιτήτρια δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και/ ή κωλύεται από το να αιτείται την προς όφελος της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου και/ ή να επικαλείται την ενεργοποίηση της σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου και/ ή των φυσικών αρχών της επιείκειας για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
5. Οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από το Α.32 του Περί Δικαστηρίων Νόμου Ν.14/60 για την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων δεν πληρούνται και ή δεν ικανοποιούνται.
6. Δεν πληρείται η προϋπόθεση του κατεπείγοντος και/ ή δεν υφίσταντο άλλες ιδιαίτερα περιστάσεις για την έκδοση του διατάγματος.
7. Η μαρτυρία υπέρ της αίτησης είναι πρόδηλα αστήριχτη ώστε το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτή προς τον σκοπό έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων και/ ή βασικά συστατικά στοιχεία έκδοσης αυτών απουσιάζουν ώστε η αίτηση της αιτήτριας δέον να απορριφθεί.
8. Η αιτήτρια απέκρυψε την συνεισφορά του καθ΄ου η αίτηση και/ ή τα πραγματικά γεγονότα με σκοπό να εξαπατήσει το Δικαστήριο.
9. Το ποσό που ζητείται από το Δικαστήριο ως συνεισφορά του καθ’ ου η αίτηση στην διατροφή της αιτήτριας είναι έκδηλα υπερβολικό.
10. Η αιτήτρια κατά παράβαση της εκ του νόμου και νομολογίας απορρέουσας υποχρέωσης της παρέλειψε να προβεί σε πλήρη και αληθή αποκάλυψη των οικονομικών πόρων και δυνατοτήτων καθώς και της συνεισφοράς του καθ΄ου η αίτηση στη συντήρηση της.
11. Τα κονδύλια τα οποία αναφέρονται στην ένορκη δήλωση της αιτήτριας που συνοδεύει την αίτηση ημερ. 3/5/23 είναι υπερβολικά και/ ή δεν είναι εύλογα.
Τόσο η μονομερή αίτηση της αιτήτριας όσο και η ειδοποίηση περί προθέσεως ένστασης του καθ’ ου η αίτηση υποστηρίζονται από ένορκες δηλώσεις τους.
Κατά την ακρόαση της αίτησης, κανένας από τους ενόρκως δηλούντες αντεξετάστηκε επί του περιεχομένου των ενόρκων δηλώσεων του. Οι συνήγοροι των διαδίκων αρκέστηκαν σε γραπτές αγορεύσεις και η κάθε πλευρά στήριξε τις θέσεις της με αναφορές σε σχετική νομολογία.
Αποτελεί κοινή θέση των διαδίκων ότι η αιτήτρια είναι τέκνο του καθ΄ου η αίτηση και της K.G, γεννήθηκε στις [ ] στη Λευκωσία κατά τη διάρκεια του γάμου των γονέων της, ο οποίος τελέστηκε στις 18/3/04 ακολούθως στις 21/1/13 εκδόθηκε διάταγμα διαζυγίου, ότι οι διάδικοι έχουν την μόνιμη διεύθυνση διαμονής τους στην Κύπρο, ότι στις [ ] η αιτήτρια συμπλήρωσε το 18ο έτος της ηλικίας της και ότι πριν την ενηλικίωση της ο καθ΄ου η αίτηση κατέβαλλε στη μητέρα της για τη διατροφή και συντήρηση της το μηνιαίο ποσό των €240 βάσει διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ.13/11/14 το οποίο επισυνάπτεται ως τεκμήριο 2.
Η αιτήτρια στην ένορκο της δήλωση ισχυρίζεται ότι μετά την ενηλικίωση της ο καθ’ ου η αίτηση έπαυσε να συνεισφέρει και να τις καταβάλει οποιοδήποτε ποσό και ότι από τον Νοέμβριο του 2022 άρχισε να εργάζεται με μερική απασχόληση στο κατάστημα [ ] στη Λεμεσό να για είναι σε θέση να συντηρείται και να παρακολουθεί συγκεκριμένα μαθήματα και προς το σκοπό αυτό λάμβανε και οικονομική βοήθεια και στήριξη από τη μητέρα της η οποία όπως ισχυρίζεται ασκεί σχεδόν αποκλειστικά την φύλαξη και φροντίδα της ανήλικης αδελφής της Έ, 14 χρονών αφού ο καθ’ ου η αίτηση δεν αφιερώνει τον απαραίτητο χρόνο που θα έπρεπε και η μηνιαία συνεισφορά του στη διατροφή της ανήλικης αδελφής της ανέρχεται στο ποσό των €300.
Η αιτήτρια εξασφάλισε θέση στο Ε.Π.Κ. προκειμένου να αποκτήσει πτυχίο στο [ ]. Η πληρωμή της προκαταβολής για τη φοίτηση της στο Πανεπιστήμιο ύψους €1100 έγινε στις 24/1/23 και το εν λόγο ποσό καταβλήθηκε από την αιτήτρια κατόπιν οικονομικής συνδρομής της μητέρας της. Επισυνάπτει ως τεκμήριο 3 αντίγραφο της εξασφάλισης θέσης στο αναφερόμενο Πανεπιστήμιο. Αποτελεί όπως ισχυρίζεται στόχο της να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις και την ψηφιακή επικοινωνία και γενικά πάντοτε ήταν άτομο με κλίση και όνειρο να προχωρήσει τη φοίτηση της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σπουδές στο πανεπιστήμιο μετά την αποφοίτηση της από το σχολείο, επιθυμία την οποία γνωρίζει ο καθ’ ου η αίτηση.
Τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο άρχισαν στις 13/2/23, και έκτοτε φοιτά εκεί και αναλώνει τις διαθέσιμες ώρες της για μελέτη με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να εργαστεί και να έχει προσωπικό εισόδημα ούτε έχει οιοδήποτε άλλο εισόδημα και οιαδήποτε πηγή για να καλύψει τα δίδακτρα και τις ανάγκες για τη διαβίωση της.
Ισχυρίζεται ότι ο καθ’ ου η αίτηση έχει δικό του κατάστημα που ασχολείται με τον τομέα της λιανικής πώλησης καφέ και τσαγιού και όσων αφορά τα καθαρά μηνιαία εισοδήματα του θεωρεί ότι ανέρχονται πάνω από το ποσό των €2500 ενώ εξ’ όσων γνωρίζει διαμένει σε διαμέρισμα που ενοικιάζει και δεν έχει οιεσδήποτε άλλες μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις κάθε μήνα πλην της μηνιαίας διατροφής καταβάλλει για την ανήλικη αδελφή της. Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η μητέρα της εργάζεται σε ιδιωτική εταιρεία ως υπεύθυνη προσωπικού (ΗR Manager) και έχει καθαρά μηνιαία εισοδήματα ύψους €3000 αλλά τα μηνιαία έξοδα της είναι αυξημένα αφού επιφορτίστηκε με το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής στήριξης της αιτήτριας για να αρχίσει την φοίτηση και τις σπουδές της. Ισχυρίζεται ότι η συνέχεια της παρούσας κατάστασης δεν είναι οικονομικά βιώσιμη για την μητέρα της η οποία αναγκάστηκε να συρρικνώσει και περιορίζει τα προσωπικά της έξοδα στο ελάχιστο. Ισχυρίζεται επιπλέον ότι η μητέρα της καταβάλλει κάθε μήνα το ποσό των €500 για το στεγαστικό δάνειο της κατοικίας στην οποία διαμένει με την ανήλικη αδελφή της στην οποία διέμενε και η αιτήτρια και συνεχίζει να διαμένει ορισμένα Σαββατοκυρίακα όταν επιστρέφει από τη Λευκωσία για να επισκεφθεί την οικογένεια της, ενώ επίσης η μητέρα της καταβάλλει επιπλέον περί τις €2500 ετησίως για το ιδιωτικό σχολείο της ανήλικης αδελφής της αιτήτριας.
Επαναλαμβάνει ότι ο καθ’ ου η αίτηση, παρά το γεγονός ότι με βάση το διάταγμα του Δικαστηρίου το ποσό που θα πρέπει να συνεισφέρει για τη διατροφής της ανήλικης αδελφής της μαζί με τις αυξήσεις ανέρχεται στα €240 μηνιαίως καταβάλλει το ποσό των €300 μηνιαίως κάτι που κατά τη γνώμη της καταδεικνύει έμπρακτά ότι ο καθ’ ου η αίτηση έχει την οικονομική δυνατότητα να συνεισφέρει κάθε μήνα προς τη φοίτηση συντήρηση και διατροφή της.
Καταγράφει αναλυτικά τις μηνιαίες της ανάγκες οι οποίες ανέρχονται στο συνολικό ποσό των €2.443 και συγκεκριμένα: €.460 για το ενοίκιο του διαμερίσματος, €100 για την ένδυση και υπόδηση, €100 για τα μεταφορικά, €250 για την διατροφή, €80 για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, €200 για ψυχαγωγία-εξόδους, €170 για λογαριασμούς ηλεκτρικού υδατοπρομήθειας internet, κινητού τηλεφώνου σκυβάλων αποχέτευσης, €745 (€8940 ετησίως) για τα Δίδακτρα του Πανεπιστημίου, €13 (€156 ετησίως) για επιπλέον ετήσια έξοδα πανεπιστημίου, €50 για βιβλία και εξοπλισμό σπουδών, €50 για έξοδα οδοντίατρου €50 για γυμναστήριο, €150 για αισθητικό και €25 για κομμωτήριο.
Ισχυρίζεται ότι για τους επόμενους 19 μήνες (εννοεί από τις καταχώρησης της αίτησης) έχει επιπλέον μηνιαία έξοδα που ανέρχονται συνολικά στο ποσό των €226.32 ήτοι έξοδα ορθοδοντικού €200 (€3800 ετησίως) και μαθήματα οδήγησης €26,32 μηνιαίως (€500 συνολικά).
Περί τις αρχές Φεβρουαρίου του 2023 ενοικίασε φοιτητική εστία στη Λευκωσία και επισυνάπτει αντίγραφο συμφωνίας ενοικίασης, το μηνιαίο ύψος του ενοικίου ανέρχεται στα €460 ενώ πλήρωσε επιπλέον το ποσό των €390 ως εγγύηση της ενοικίασης της φοιτητικής εστίας, το ποσό των € 177,95 για έξοδα εξοπλισμού της φοιτητικής εστίας, το ποσό των €126,81 για έξοδα υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, το ποσό των €200 ως εγγύηση προς την ΑΗΚ, το ποσό των €920 για την πληρωμή των ενοικίων Μαρτίου και Απριλίου 2023 και επισυνάπτει για όλα τα αναφερόμενα έξοδα σχετικές αποδείξεις πληρωμής.
Ισχυρίζεται ότι ο καθ΄ου η αίτηση αρνείται να συνεισφέρει οιονδήποτε ποσό για τη διατροφή συντήρηση και εκπαίδευση της ενώ γνωρίζει τα έξοδα που απαιτούνται για τον ανωτέρω σκοπό με αποτέλεσμα όπως ισχυρίζεται να αναγκάζεται να δανείζεται διάφορα χρηματικά ποσά για να καλύψει τις ανάγκες της καθ’ ότι η βοήθεια που της παρέχει η μητέρα της δεν επαρκεί για να καλύπτει πλήρως τα μηνιαία έξοδα της, και ισχυρίζεται ότι με βάση της οικονομικές του δυνατότητες ο καθ’ ου η αίτηση είναι σε θέση να της καταβάλλει το ποσό των €1300 μηνιαίως για την κάλυψη των αναγκών της.
Ισχυρίζεται ότι είναι επείγον να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα καθ’ ότι σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να αναγκαστεί να διακόψει τη φοίτηση της ή θα επηρεαστεί σε σοβαρό βαθμό το βιοτικό της επίπεδο.
Ο καθ’ ου η αίτηση στην ένορκο του δήλωση ισχυρίζεται ότι κατέθετε σε λογαριασμό της αιτήτριας, τον οποίο άνοιξε προς όφελος της όταν ήταν ανήλικη, και της αποταμίευε χρήματα διαχρονικά σύμφωνα πάντα με τις οικονομικές του δυνατότητες μέχρι την ενηλικίωση της, ότι ο λογαριασμός αυτός είχε περίπου €1000 για τα οποία αφού ενημέρωσε την αιτήτρια για την ύπαρξη τους, πήγαν στην Τράπεζα μαζί και η τράπεζα ζήτησε κάποια έγγραφα από την αιτήτρια για να της δώσει τα χρήματα. Όπως ισχυρίζεται ο καθ΄ου η αίτηση, δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία παρόλο που αποτάθηκε στην Τράπεζα για το λόγο ότι ο λογαριασμός ήταν επ’ ονόματι της αιτήτριας και δεν μπορούσαν να του δώσουν στοιχεία.
Ο καθ’ ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι παρόλο που με βάση το διάταγμα του δικαστηρίου είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει το ποσό των €240 μηνιαίως για τη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του Ε. (αδελφής της αιτήτριας) από την ημέρα της ενηλικίωσης της αιτήτριας δίδει €300 όχι γιατί τα έχει περίσσευμα αλλά επειδή ήταν πιο άνετος ιδιαίτερα μέχρι τη γέννηση του υιού του τον Φεβρουάριο.
Ισχυρίζεται ότι όνειρο της αιτήτριας ήταν να γίνει [ ] και όχι να σπουδάσει [ ], ότι η αιτήτρια έχει ταλέντο στη ζωγραφική και γι’ αυτό της εισηγήθηκε να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις σε σχολές στη [ ], καλλιτεχνικών κλάδων συναφών με αυτών που την ενδιέφεραν να ακολουθήσει αλλά αυτή αρνήθηκε και δεν έδωσε καν εισαγωγικές εξετάσεις. Ο καθ’ ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι στην Ελλάδα τα Πανεπιστήμια είναι δωρεάν και στη [ ] θα είχε και χώρο να διαμένει η αιτήτρια εφόσον εκεί διαμένουν οι γονείς του.
Ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια έχει πολλές ελεύθερες ώρες και μπορεί να εργάζεται, για να καλύπτει μέρος των εξόδων της και ότι της εισηγήθηκε πολλές φορές να δουλέψει τα Σάββατα στην καφετέρια της νυν συζύγου του στην οποία εργάζεται και ο ίδιος αλλά παρόλο που η αιτήτρια του είπε ότι θα το σκεφτεί ποτέ δεν αποδέχθηκε την πρόταση του.
Με την νυν σύζυγο του απέκτησε ακόμη δυο τέκνα, την Α. η οποία γεννήθηκε στις 13/9/16 και τον Α. ο οποίος γεννήθηκε στις 10/2/23 γεγονός το οποίο ενώ γνωρίζει η αιτήτρια αναφέρει ότι δεν έχει άλλες υποχρεώσεις πλην της μηνιαίας διατροφής που καταβάλλει για την αδελφή της Ε. Επισυνάπτει αντίγραφα των πιστοποιητικών γέννησης των 2 ανηλίκων. Ισχυρίζεται επίσης ότι καταβάλλει ως ενοίκιο το ποσό των €635 μηνιαίως για την κατοικία στην οποία διαμένει με την νυν σύζυγο του και τα ανήλικα τέκνα τους και επισυνάπτει ως τεκμήριο αντίγραφο του συμβολαίου.
Ισχυρίζεται ότι το οικογενειακό εισόδημα τους με τη σύζυγο του ανέρχεται σε €2300 μηνιαίως, ότι αφαιρουμένου του ποσού του ενοικίου και του ποσού για τη διατροφή της ανήλικης αδελφής της αιτήτριας, μένει ένα ποσό ύψους €1425 από το οποίο θα πρέπει να πληρώσουν ρεύμα, νερό, βενζίνες, καθώς και όλα τα έξοδα για τη διατροφή της οικογένειας τους.
Ισχυρίζεται ότι τα έξοδα που αναφέρει η αιτήτρια είναι υπερβολικά, εξογκωμένα και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, ότι υπάρχει εκ μέρους του πραγματική αδυναμία στην συνεισφορά της διατροφής της ενήλικης θυγατέρας του και εισηγείται την απόρριψη της αίτησης με έξοδα σε βάρος της.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧH
Για να δικαιολογείται η έκδοση προσωρινού διατάγματος στη βάση του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 , ως έχει τροποποιηθεί, θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α. Ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση,
β. Ορατή πιθανότητα επιτυχίας του Ενάγοντος στην αγωγή, και
γ. Ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε
μεταγενέστερο στάδιο αν δεν εκδοθεί το διάταγμα.
Οι πιο πάνω προϋποθέσεις έχουν αναλυθεί σε έκταση στη νομολογία [βλ. Οδυσσέως v. Pieris Estates (1982) 1 Α.Α.Δ.557 Κυτάλα κ.ά. v. Χρυσάνθου κ.α. (1996)1 (Α) Α.Α.Δ.253, Κ.Ο.Τ. v. Θεωρή (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ.255, M. Ch. Mitsingas Tr. Ltd κ.ά. v. Timberland(1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1791, Parico Aluminium Designs Ltd. v. Muskita Aluminium Co. Ltd. κ.ά. (2002) 1 (Γ) Α.Α.Δ.2015, Γεν. Εισαγγελέας v .Cyfield, Πολ.Εφ.Αρ. Ε52/21,10/2/22, ECLI:CY:AD:2022:A79 κ.α.
Η πρώτη προϋπόθεση δεν εξυπακούει τίποτα περισσότερο από την αποκάλυψη συζητήσιμης υπόθεσης με βάση τις έγγραφες προτάσεις.
Όσον αφορά τη δεύτερη, είναι αρκετό για το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας. Αυτή έχει ερμηνευθεί να σημαίνει κάτι περισσότερο από απλή δυνατότητα, αλλά και πολύ λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων.
Η τρίτη προϋπόθεση, όπως αναλύεται στην υπόθεση Οδυσσέως (ανωτέρω), σχετίζεται με το θέμα επάρκειας της θεραπείας υπό το φως των γεγονότων της κάθε υπόθεσης.
Αν η επιδίκαση αποζημιώσεων στο τελικό στάδιο είναι αρκετή για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του αιτητή, τότε η έκδοση του παρεμπίπτοντος διατάγματος δεν είναι απαραίτητη.
Όπως υποδεικνύεται στην Οδυσσέως (ανωτέρω) το Δικαστήριο, στο τελικό στάδιο, θα πρέπει να σταθμίσει κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα [βλ. Ιπποδρομιακή Αρχή v. Χ" Βασίλη (1989) 1 Α.Α.Δ. (Ε) 152].
Πρόσθετα, στο στάδιο αυτό, το Δικαστήριο εξετάζει την ενώπιον του μαρτυρία με μόνο σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή όχι να εκδοθεί ή να διατηρηθεί σε ισχύ το εκδοθέν διάταγμα και δεν αποφασίζει πάνω στα διαφιλονικούμενα θέματα επί των οποίων θα κριθεί η κυρίως αίτηση (Jonitexo Ltd. v. Adidas (1984) 1 Α.Α.Δ. 263). Στο ενδιάμεσο αυτό στάδιο, το πραγματικό υπόβαθρο της αίτησης πρέπει να διακριβώνεται μέσα από τις ένορκες δηλώσεις, τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προκύπτει από τη Διαταγή 39.
Επιπλέον στις περιπτώσεις μονομερών αιτήσεων πρέπει να καταδεικνύεται το επείγον του αιτήματος.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Οι πλείστοι από τους λόγους ένστασης τους οποίους προβάλλει ο καθ΄ου η αίτηση για απόρριψη της αίτησης, αφορούν στην μη αποκάλυψη και απόκρυψη γεγονότων ως επίσης και στην απουσία του κατεπείγοντος. Σύμφωνα με την Νομολογία, ο διάδικος ο οποίος επιζητά την έκδοση διατάγματος μονομερώς, έχει υποχρέωση να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα γεγονότα που επενεργούν στην κρίση του. (Βλ. Τσερκέζος v. Dragon Tourist Enterprises Ltd (2009) 1(A) Α.Α.Δ. 734). Επίσης για να δικαιολογείται η έκδοση ενός διατάγματος μονομερώς, κατά παρέκκλιση του θεμελιώδους κανόνα της δικαιοσύνης που απαιτεί ακρόαση των δύο μερών πριν την άσκηση δικαστικής εξουσίας, θα πρέπει να συντρέχει και το στοιχείο του κατεπείγοντος (Βλ. Resola (Cyprus) Ltd v. Χάρη Χρίστου (1998) 1 (B) A.A.D.598).
Όμως, οι πιο πάνω αρχές τυγχάνουν αυστηρής εφαρμογής στα πλαίσια εξέτασης μονομερούς αίτησης. Η υπό κρίση μονομερής αίτηση, με τις οδηγίες του Δικαστηρίου για επίδοση της στον καθ’ ου η αίτηση, έχασε τη μονομερή της υπόσταση και κατέστη αίτηση διά κλήσεως (βλ. Γαβριέλλα Βαλεντίνα Μιχαήλ (2012) 1 ΑΑΔ 1943, Μαρκιτανής ν. Μουτζούρη (2000) 1 ΑΑΔ 923, Κώστας Σμυρνιός (2000) 1 ΑΑΔ 43). Δεδομένων των ανωτέρω, οι αναφερόμενοι λόγοι ένστασης του καθ’ ου η αίτηση δεν μπορούν να οδηγήσουν σε απόρριψη της αίτησης.
Προχωρώ, συνεπώς, να εξετάσω κατά πόσο ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση προσωρινού διατάγματος, έχοντας πάντοτε κατά νου ότι το Δικαστήριο, σε αυτό το στάδιο, δεν ενεργεί ως Δικαστήριο ουσίας και θα πρέπει να αποφεύγει να προβαίνει σε διεξοδική αξιολόγηση της μαρτυρίας και εξαγωγή συμπερασμάτων επί των διαφιλονικούμενων θεμάτων (βλ. Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 C.L.R. 263).
Το άρθρο 33 (2) του Νόμου, ρυθμίζει τη συνέχιση της υποχρέωσης των γονέων για διατροφή του τέκνου τους και μετά την ενηλικίωση του, εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες στη διάταξη προϋποθέσεις, δηλαδή:
"Α. 33(2) Με απόφαση και σχετική ρύθμιση από το Δικαστήριο ή υποχρέωση των γονέων δυνάμει του εδαφίου (1) είναι δυνατό να συνεχίσει και μετά την ενηλικίωση του στις περιπτώσεις όπου ειδικές περιστάσεις επιβάλλουν τούτο, όπως σε περίπτωση ανικανότητας ή αναπηρίας του τέκνου ή υπηρεσίας του στην Εθνική Φρουρά ή φοίτηση του σε εκπαιδευτικό ίδρυμα ή επαγγελματική σχολή."
Η έκδοση δικαστικής απόφασης βάσει του Α. 33 (2) αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση της υποχρέωσης. [Βλ Τιτσινίδης v. Τιτσινίδης (1994) 1 Α.Α.Δ.385.
Στην υπόθεση Χρίστου ν. Χρίστου (2000) 1 Α.Α.Δ. 189 αναφέρθηκε ότι δεν υφίσταται υποχρέωση συνέχισης της καταβολής διατροφής σε ενήλικο τέκνο, αν τα εισοδήματα του γονέα δεν δικαιολογούν κάτι τέτοιο και ότι ένας από τους παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη είναι κατά πόσο το ενήλικο τέκνο έκαμε τους σχεδιασμούς του χωρίς να είχε συμβουλευθεί τον πατέρα του, ως προς την περαιτέρω εκπαίδευση του.
Στη υπόθεση Βουνού ν. Βουνού (1998) 1(Α) Α.Α.Δ.490 αποφασίστηκε ότι η δυνατότητα του τέκνου να δικαιούται σε διατροφή μετά την ενηλικίωση του επαφίεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου και η τελική κατάληξη του αιτήματος πρέπει να είναι το αποτέλεσμα συνυπολογισμού κάθε παράγοντα που προβάλλεται ως σχετικός. Προσθέτει δε, ότι ο ενήλικας έχει μεν δικαίωμα να κάμνει τις επιλογές του, όμως όταν θέλει να αναλάβει άλλος τα έξοδα του, έστω ο πατέρας του, συνυπολογίζονται τα στοιχεία κάτω από το φακό της λογικής, ιδιαίτερα όταν οι οικονομικές δυνατότητες του πατέρα είναι περιορισμένες.
Στην απόφαση Χ.Σ. ν. Β.Σ. Έφεση αρ. 9/2019, ημερομηνίας 8/9/2020, που αφορούσε σε αίτηση ενήλικου τέκνου για οικονομική στήριξη του από τον πατέρα του προς το σκοπό φοίτησης σε Πανεπιστήμιο της Αγγλίας, τονίστηκε η αξία της επιμόρφωσης του ατόμου προς το σκοπό της μελλοντικής επαγγελματικής του αποκατάστασης ιδιαίτερα στο σημερινό ανταγωνιστικό περιβάλλον, καταλήγοντας ότι όταν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα και το παιδί έχει γνήσιο ενδιαφέρον και την ικανότητα να σπουδάσει, ο γονέας, οφείλει να του παράσχει την ευκαιρία.
Στην υπό εξέταση αίτηση, είναι παραδεχτό ότι η αιτήτρια ενηλικιώθηκε στις 19/6/22. Ο καθ’ ου η αίτηση αναφέρει ότι η αιτήτρια έχει ταλέντο στη ζωγραφική και ο ίδιος της εισηγήθηκε να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις σε σχολές στη [ ] αλλά ή αρνήθηκε, σημειώνει ότι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι δωρεάν και στη Θεσσαλονίκη θα είχε χώρο να διαμένει αφού εκεί διαμένουν οι δικοί του. Όπως προκύπτει από το Τεκ.3 που επισυνάπτει στην ένορκο της δήλωση η αιτήτρια, έγινε αποδεχτή στο E.Π.Κ, με ημερομηνία έναρξης της φοίτησης της την 13η Φεβρουαρίου 2023. Επομένως, υπάρχει σοβαρό ζήτημα για εκδίκαση στην κυρίως αίτηση. Ορατή επίσης είναι και η πιθανότητα της αιτήτριας να δικαιούται σε θεραπεία, εκτός εάν καταδειχθούν άλλοι λόγοι ή παράγοντες, στο πλαίσιο εκδίκασης της εναρκτήριας αίτησης, που ενδεχομένως να δικαιολογούν τον αποκλεισμό ή τον περιορισμό του δικαιώματος του σε διατροφή. Όσον αφορά στην τρίτη προϋπόθεση, με δεδομένο ότι, οι ανάγκες διατροφής, συντήρησης και εκπαίδευσης της αιτήτριας είναι άμεσες και τρέχουσες και δεν μπορεί να αναμένει την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης για να αποκτήσει τα βασικά για την αυτοσυντήρηση και αυτοδιατροφή της, κρίνω ότι πληρείται και αυτή.
Η συνδρομή των τριών προϋποθέσεων του Α.32 του Ν.14/60 δεν οδηγεί δίχως άλλο στην έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, Οδυσσέως, Ιπποδρομιακή Αρχή v. Χ" Βασίλη , Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού v Θεωρή ανωτέρω.
Με την ένορκη της δήλωση η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ήταν πάντοτε άτομο με κλίση και όνειρο να προχωρήσει τη φοίτηση της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σπουδές στο πανεπιστήμιο επιθυμία την οποία γνωρίζει δεόντως ο καθ΄ου η αίτηση. Ο καθ΄ου η αίτηση με την ένορκο του δήλωση ισχυρίζεται ότι ο ίδιος της εισηγήθηκε να παρακαθίσει σε εισαγωγικές εξετάσεις σε σχολές στη [ ] καλλιτεχνικών κλάδων, αφού όπως αναφέρει όνειρο της αιτήτριας ήταν να γίνει [ ] , αλλά η αιτήτρια αρνήθηκε. Σημειώνει επίσης ότι στην Ελλάδα τα πανεπιστήμια είναι δωρεάν και επειδή στη [ ] διαμένουν οι γονείς του η αιτήτρια θα είχε χώρο να διαμένει. Η αναφερόμενη θέση του καθ΄ου η αίτηση παρέμεινε αναντίλεκτη.
Η αιτήτρια στην παράγραφο 10 της ενόρκου δηλώσεως της ισχυρίζεται ότι αναλώνει όλες τις διαθέσιμες της ώρες για μελέτη με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να εργαστεί και να έχει προσωπικό εισόδημα, ούτε και έχει οποιοδήποτε άλλο εισόδημα από οποιαδήποτε πηγή για να καλύψει τα δίδακτρα και τις ανάγκες διαβίωσης της. Στην παράγραφο 12 της ενόρκου δηλώσεως της η αιτήτρια μεταξύ άλλων αναφέρει ότι, η μητέρα της καταβάλλει κάθε μήνα το ποσό των €500 για το στεγαστικό δάνειο της κατοικίας που διαμένει με την ανήλικη αδελφή της, στην οποία διέμενε και συνεχίζει να διαμένει και η αιτήτρια ορισμένα Σαββατοκυρίακα όταν επιστρέφει από τη Λευκωσία για να επισκεφθεί την οικογένεια της λόγο του περιορισμένου χρόνου που της επιτρέπει η μελέτη για τις σπουδές της. Στην παράγραφο 8 της ενόρκου δηλώσεως του ο καθ΄ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια έχει πολλές ελεύθερες ώρες και μπορεί να εργάζεται για να καλύπτει μέρος των εξόδων της και ότι ο ίδιος πολλές φορές της εισηγήθηκε να δουλέψει τα Σάββατα στην καφετέρια της νυν συζύγου του στην οποία εργάζεται και ο ίδιος και παρά το γεγονός ότι η αιτήτρια του είπε θα το σκεφτεί δεν αποδέχθηκε την πρόταση του. Η αναφερόμενη θέση του καθ΄ου η αίτηση παρέμεινε αναντίλεκτη.
Στην παράγραφο 11 της ενόρκου δηλώσεως της η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ο καθ΄ου η αίτηση έχει δικό του κατάστημα που ασχολείται με τον τομέα της λιανικής πώλησης καφέ και τσαγιού και όσων αφορά τα καθαρά μηνιαία εισοδήματα του θεωρεί ότι ανέρχονται πάνω από το ποσό των €2500 ενώ εξ’ όσων γνωρίζει διαμένει σε διαμέρισμα που ενοικιάζει και δεν έχει οιεσδήποτε άλλες μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις κάθε μήνα πλην της μηνιαίας διατροφής καταβάλλει για την ανήλικη αδελφή της. Στην παράγραφο 9 της ενόρκου δηλώσεως του ο καθ΄ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι το κατάστημα το οποίο ισχυρίζεται η αιτήτρια ότι είναι δικό του, ανήκει στην εταιρεία [ ] η οποία ανήκει στην νυν σύζυγο του και παρουσιάζει ως τεκμήριο αντίγραφο μετόχων της εταιρείας. Ισχυρίζεται ότι τα καθαρά μηνιαία εισοδήματα του ανέρχονται περίπου στο ποσό των €1300 μηνιαίως ενώ τα μηνιαία καθαρά εισοδήματα της συζύγου του στο ποσό των €1000 περίπου μηνιαίως και επισυνάπτει αντίγραφα καταστάσεων από τις κοινωνικές ασφαλίσεις. Ο καθ΄ου η αίτηση δεν αντεξετάστηκε σε σχέση με τα εισοδήματα του και η θέση του παρέμεινε αναντίλεκτη.
Στην παράγραφο 10 της ενόρκου δηλώσεως του ο καθ΄ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι με την νυν σύζυγο του απέκτησε ακόμη δυο τέκνα, την Α η οποία γεννήθηκε στις 13/9/16 και τον Α. ο οποίος γεννήθηκε στις 10/2/23 γεγονός το οποίο ενώ γνωρίζει η αιτήτρια αναφέρει ότι δεν έχει άλλες υποχρεώσεις πλην της μηνιαίας διατροφής των €300 που καταβάλλει για την αδελφή της Ε. Επισυνάπτει αντίγραφα των πιστοποιητικών γέννησης των 2 ανηλίκων. Ισχυρίζεται επίσης ότι καταβάλλει ως ενοίκιο το ποσό των €635 μηνιαίως για την κατοικία στην οποία διαμένει με την νυν σύζυγο του και τα ανήλικα τέκνα τους και επισυνάπτει ως τεκμήριο αντίγραφο του συμβολαίου. Η θέση του καθ’ ου η αίτηση σε σχέση με τα δυο ανήλικα τέκνα τα οποία απέκτησε με την νυν σύζυγο του παρέμεινε αναντίλεκτη.
Στην παράγραφο 14 της ενόρκου δηλώσεως της η καθ΄ης η αίτηση καταγράφει αναλυτικά τα μηνιαία της έξοδα τα οποία σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ανέρχονται στο συνολικό ποσό των €2.443 μηνιαίως, στην παράγραφο 15 της ενόρκου δηλώσεως της αναφέρεται στα επιπλέον έξοδα που θα έχει τους επόμενους 19 μήνες τα οποία ανέρχονται στο συνολικό ποσό των €226.32 και στην παράγραφο 16 της ενόρκου δηλώσεως της αναφέρεται στα έξοδα που επωμίστηκε για την εγκατάσταση της στο διαμέρισμα στη Λευκωσία τα οποία συνολικά ανήλθαν στο ποσό των €3144.76. Ο καθ ου η αίτηση απορρίπτει το περιεχόμενο των παραγράφων 14,15 και 16 και ισχυρίζεται ότι τα τα αναφερόμενα έξοδα είναι υπερβολικά, εξογκωμένα και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.
Τέλος η καθ΄ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι καθ΄ου η αίτηση αρνείται να συνεισφέρει οιονδήποτε ποσό για τη διατροφή συντήρηση και εκπαίδευση της με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να δανείζεται χρήματα αφού η βοήθεια που της παρέχει η μητέρα της δεν επαρκεί για να καλύψει πλήρως τα έξοδα της, ότι ο καθ΄ου η αίτηση με βάση τις οικονομικές του δυνατότητες είναι σε θέση να της καταβάλλει το ποσό των €1300 μηνιαίως (ενώ στο αιτητικό της μονομερούς αίτησης της ζητά το ποσό των €1200 μηνιαίως) και ότι αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να διακόψει τη φοίτηση της ή θα επηρεαστεί σε σοβαρό βαθμό το βιοτικό της επίπεδο.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπάρχει πραγματική αδυναμία στην συνεισφορά της διατροφής της ενήλικης θυγατέρας του και εισηγείται την απόρριψη της αίτησης με έξοδα εναντίον της.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομολογία, ως ανωτέρω, διαφαίνεται ότι, στις περιπτώσεις διατροφής ενήλικου τέκνου, φοιτήτριας, στην υπό κρίση αίτηση, η οικονομική δυνατότητα του γονέα να παράσχει στο τέκνο του τριτοβάθμια εκπαίδευση, αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου.
Θα πρέπει να αναφερθεί ξανά ότι στο στάδιο αυτό το Δικαστήριο δεν θα αποφανθεί επί των αμφισβητούμενων γεγονότων ούτε θα προχωρήσει σε τελικά ευρήματα ή συμπεράσματα σε αυτό το ενδιάμεσο στάδιο. (Βλ. Σκουτέλα v Σκουτέλα Εφ. Αρ.43/12, ΔΟΔ, 24/3/17). Είναι όμως επιτρεπτό για το Δικαστήριο στο στάδιο αυτό να προβεί σε μια επιφανειακή αξιολόγηση του τι έχει τεθεί ενώπιον του για να κρίνει κατά πόσο δικαιολογείται η έκδοση του ενδιάμεσου διατάγματος. (Βλ. Λόρδος v Σιακόλας, Πολ. Εφ. Αρ. Ε143/15, 23/3/17), ECLI:CY:AD:2017:A102.
Σύμφωνα με τη θέση του καθ’ ου η αίτηση, η οποία όπως ανέφερα παρέμεινε αναντίλεκτη, λαμβάνει μικτό μηνιαίο εισόδημα €1470 ήτοι €1300 περίπου καθαρά και επισυνάπτει σχετικό τεκμήριο. Παρά το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε ευρήματα για τα ακριβή εισοδήματα του στο στάδιο αυτό, φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι τα εισοδήματα του είναι χαμηλότερα από αυτά που ισχυρίζεται η αιτήτρια.
Στην Έφεση αρ.11/2020 ημερ. 22/4/2021, του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου χχχ Χρυσάνθου v χχχ Χρυσάνθου επικυρώθηκε ως ορθή η απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου το οποίο, αξιολογώντας την ενώπιον του μαρτυρία έκρινε ότι η οικονομική κατάσταση του εφεσίβλητου δεν του επέτρεπε να συνεισφέρει στα έξοδα σπουδών της εφεσείουσας. Στην περίπτωση εκείνη το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε τη μαρτυρία του ίδιου του εφεσίβλητου και του πατέρα του ότι η οικογένεια τους περιήλθε σε δεινή οικονομική θέση μετά την κατάρρευση της επιχείρησης που ασκούσε. Εξαιτίας δε της απορίας του αυτής ο εφεσίβλητος από τη λύση του γάμου του, διέμενε με τους γονείς του και ήταν εγγεγραμμένος άνεργος. Στην υπό κρίση αίτηση ο καθ’ ου η αίτηση, εργάζεται, παρά το γεγονός ότι εκ πρώτης όψεως, φαίνεται με βάση την αναντίλεκτη θέση του, να έχει χαμηλότερα εισοδήματα από αυτά που ισχυρίζεται η αιτήτρια.
Παρά το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε ευρήματα σε σχέση με τα μηνιαία έξοδα της αιτήτριας, κάποια από τα έξοδα θεωρώ ότι είναι διογκωμένα ενώ κάποια εξ αυτών, κατά την ταπεινή μου άποψη, αχρείαστα.
Η αιτήτρια στην παράγραφο 10 της ενόρκου δηλώσεως της ισχυρίζεται ότι δεν είναι σε θέση να εργαστεί και να έχει προσωπικό εισόδημα αφού αναλώνει όλες τις διαθέσιμες ώρες της για μελέτη, ενώ στην παράγραφο 12 της ενόρκου δηλώσεως της αναφέρει ότι ορισμένα Σαββατοκυρίακα επιστρέφει από τη Λευκωσία στη Λεμεσό για να επισκεφθεί την οικογένεια της. (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου). Ο καθ΄ου η αίτηση στην παράγραφο 8 της ενόρκου δηλώσεως του ισχυρίζεται ότι η αιτήτρια έχει πολλές ελεύθερες ώρες να εργάζεται και να καλύπτει μέρος των εξόδων της και ότι ο ίδιος της εισηγήθηκε πολλές φορές να δουλέψει τα Σάββατα στην καφετέρια της νυν συζύγου του στην οποία εργάζεται και ο ίδιος αλλά δεν αποδέχθηκε την πρόταση του, θέση η οποία παρέμεινε αναντίλεκτη. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι το κατάλληλο στάδιο για να αποφασίσει το Δικαστήριο κατά πόσο έχει ελεύθερο χρόνο η αιτήτρια για να εργαστεί αφού δεν έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιαδήποτε μαρτυρία για το πρόγραμμα των μαθημάτων της, δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός ότι η ίδια η αιτήτρια αναφέρει ότι ορισμένα Σαββατοκυρίακα μεταβαίνει στη Λεμεσό για να επισκεφθεί την οικογένεια της σε συνδυασμό με την αναντίλεκτη θέση του ο καθ΄ου η αίτηση ότι της πρότεινε να εργάζεται τα Σάββατα στην καφετέρια της νυν συζύγου του για να καλύπτει κάποια από τα έξοδα της.
Αναντίλεκτη επίσης παρέμεινε η θέση του καθ’ ου η αίτηση ότι απέκτησε ακόμη δυο ανήλικα τέκνα με τη νυν σύζυγο του, τα οποία σύμφωνα με το τεκμήριο 4 που παρουσιάζει, είναι ηλικίας σχεδόν 7 μηνών και σχεδόν 7 ετών αντίστοιχα. Είναι παραδεχτό ότι ο καθ΄ου η αίτηση έχει ακόμη μια ανήλικη θυγατέρα, την Ε. για την οποία καταβάλλει ως διατροφή το ποσό των €300 μηνιαίως. Είναι παραδεχτό επίσης ότι ο καθ΄ου η αίτηση κατέβαλλε μέχρι την ενηλικίωση της αιτήτριας το ποσό των €240 μηνιαίως, δεν διέλαθε όμως της προσοχής του Δικαστηρίου ότι το τρίτο ανήλικο τέκνο του που απέκτησε με την νυν σύζυγο του, γεννήθηκε μετά την ενηλικίωση της αιτήτριας, ήτοι στις 24/2/23. Υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με την ισχύουσα Νομολογία, η διατροφή των ανήλικων τέκνων προέχει οποιασδήποτε άλλης υποχρέωσης έχουν οι γονείς. (βλ.Δ. Δημητρίου V. Περδίου (2005) 1 (Β) Α.Α.Δ.1418.
Παραδεχτό επίσης είναι το γεγονός ότι ο καθ’ ου η αίτηση ενοικιάζει διαμέρισμα για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών της νέας του οικογένειας. Το ύψος του μηνιαίου ενοικίου σύμφωνα με το τεκμήριο 6 το οποίο επισυνάπτει στην ένορκο του δήλωση ο καθ΄ου η αίτηση ανέρχεται στα €635 μηνιαίως.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Συνεκτιμώντας τις ανάγκες της αιτήτριας και τα μηνιαία εισοδήματα του καθ’ ου η αίτηση σε συνάρτηση με το γεγονός ότι ο καθ΄ου η αίτηση είναι πατέρας 3 ανήλικων τέκνων, η διατροφή των οποίων προέχει οποιασδήποτε άλλης υποχρέωσης και τονίζοντας ότι το Δικαστήριο σε αυτό το στάδιο δεν μπορεί να καταλήξει σε τελικά ευρήματα επί των αντικρουόμενων ισχυρισμών των διαδίκων, ως αυτοί αναλύθηκαν ανωτέρω, κρίνω ότι ο καθ’ ου η αίτηση είναι σε θέση να καταβάλλει προσωρινά το ποσό των €150 μηνιαίως ως συνεισφορά του στη διατροφή και συντήρηση της αιτήτριας.
Συνακόλουθα, εκδίδεται προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατάσσεται ο καθ’ ου η αίτηση από 1/10/23 και κάθε πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα να καταβάλλει το ποσό των €150 για τη διατροφή και συντήρηση της αιτήτριας.
Το διάταγμα θα τελεί υπό τον όρο παρουσίασης από την αιτήτρια βεβαίωσης φοίτησης της στο Ε.Π.Κ με την έναρξη κάθε ακαδημαϊκού τετράμηνού.
Το ½ των εξόδων, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ΄ου η αίτηση, πληρωτέα στο τέλος της εναρκτήριας αίτησης.
(Υπ.) ..................................
Α. Παναγή, Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο