ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χ. Πογιατζή, Δ.
Αρ. Αίτησης: 256/2024 (i-justice)
Μεταξύ:
B.J.L. κάτοικος Λεμεσού
Αιτήτριας
-κ α ι-
Χ.Χ. κάτοικος Λεμεσού
Καθ’ ου η Αίτηση
Μονομερής Αίτηση ημερομηνίας 03/10/2024
Ημερομηνία: 05/06/2025
Εμφανίσεις:
Για Αιτήτρια : κα Αγγελίνα Καραμανή
Για Καθ’ ου η Αίτηση: κα Ελίνα Ευσταθίου
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
(I) ΠΡΟΟΪΜΙΟ։
1. Οι διάδικοι απέκτησαν από τον δεσμό τους τον Ά.Ν.Χ. ο οποίος γεννήθηκε στις 04/05/2018 στην Λεμεσό. Μετά την διάλυση της σχέσης τους, στα πλαίσια της Αίτησης γονικής μέριμνας με αρ. 347/2022 που προώθησε η Αιτήτρια στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, εκδόθηκε διάταγμα στις 20/06/2024 με το οποίο ανατέθηκε σε αυτήν η αποκλειστική γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου τους.
2. Στις 03/10/2024 η Αιτήτρια καταχώρησε στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης, αίτηση χωρίς ειδοποίηση, με την οποία αξιώνει την έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να καθορίζεται η συνεισφορά του Καθ’ ου η Αίτηση στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους στο ποσό των €450,00-.
3. Στις 04/10/2024 το Δικαστήριο αφού εξέτασε μονομερώς την προαναφερόμενη ενδιάμεση Αίτηση εξέδωσε προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε ο Καθ’ ου η Αίτηση όπως καταβάλλει στην Αιτήτρια το ποσό των €180,00 μηνιαίως ως συνεισφορά του για την διατροφή του ανήλικου υιού του Α.Ν.Χ. μέχρι την τελική εκδίκαση της κυρίως αίτησης και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
4. Η ακρόαση της Αίτησης διεξήχθη αποκλειστικά στην βάση των αντίστοιχων ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την ενδιάμεση Αίτηση και την ένσταση των διαδίκων, αλλά και των συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων που καταχώρησαν τα μέρη. Κατά την ακρόαση της παρούσας Αίτησης, κανένας από τους ενόρκως δηλούντες δεν αντεξετάστηκε επί του περιεχομένου της ενόρκου δηλώσεως του. Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων αρκέστηκαν σε γραπτές αγορεύσεις και η κάθε πλευρά υπεραμύνθηκε των θέσεων της με αναφορά σε νομική και ουσιαστική επιχειρηματολογία.
(II) ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ։
5. Στην ένορκη της δήλωση ημερομηνίας 02/10/2024, η οποία συνοδεύει την μονομερή Αίτηση αξιώνοντας ενδιάμεση θεραπεία, η Αιτήτρια αναφέρει μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
6. Αρχικά, υποστηρίζει ότι με τον Καθ’ ου η Αίτηση γνωρίστηκαν το 2015 και σύναψαν ερωτικό δεσμό. Από την σχέση τους αυτή απόκτησαν ένα τέκνο, τον Ά.Ν.Χ. ο οποίος γεννήθηκε στις 04/05/2018.
7. Η Αιτήτρια αναφέρει ότι τα προβλήματα στην σχέση τους με τον Καθ’ ου η Αίτηση εντάθηκαν κατά ή περί τα μέσα του Δεκέμβρη του 2018, και το οριστικό τέλος επήλθε στις 23/12/2018 μετά από ένα μεγάλο τσακωμό που είχαν με τον Καθ’ ου η Αίτηση. Από τότε ισχυρίζεται ότι διατήρησαν ελάχιστη επικοινωνία μεταξύ τους, αφού προσπαθούσε να ζητήσει βοήθεια ως προς την ανατροφή και συντήρηση του ανήλικου τέκνου τους, ωστόσο στην συνέχεια η επικοινωνία αυτή διακόπηκε. Αναφέρει ότι από τότε, διαμένει μόνη της μαζί με το ανήλικο τέκνο τους, ενώ ο Καθ’ ου η Αίτηση εξακολουθεί να διαμένει μέχρι και σήμερα σε ιδιόκτητη οικία του στην Λεμεσό.
8. Είναι η θέση της Αιτήτριας, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση από την ημέρα της οριστικής διακοπής της σχέσης των διαδίκων μέχρι και σήμερα δεν έχει καταβάλει κανένα ποσό για την διατροφή και συντήρηση του ανήλικου τέκνου τους, παρά τις συνεχείς παρακλήσεις της. Μάλιστα πρόσφατα έχει διαπιστώσει ότι ο Καθ’ ου προέβη σε φραγή λήψης κλήσεων από τον αριθμό της και ως εκ τούτου δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του.
9. Περαιτέρω, η Αιτήτρια υποστηρίζει ότι από την ημέρα γέννησης του ανήλικου τέκνου τους και μέχρι σήμερα η ίδια έχει αναλάβει την ευθύνη για τη φροντίδα, επιμέλεια και την ανατροφή του και μεριμνά για τις καθημερινές του ανάγκες και τις μετακινήσεις του. Ενόψει τούτου, έχει προβεί στην καταχώρηση της αίτησης γονικής μέριμνας με αρ. 347/2022, όπου εκδόθηκε διάταγμα αποκλειστικής γονικής μέριμνας στις 20/06/2024.
10. Η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση είναι συνταξιούχος και λαμβάνει θεσμοθετημένη σύνταξη περί τα €950,00 μηνιαίως. Περαιτέρω, παρά το ότι είναι συνταξιούχος, συνέχιζε να εργαζόταν σε οικογενειακή επιχείρηση όπου λαμβάνει μηνιαίως επιπλέον εισόδημα.
11. Ακολούθως, η Αιτήτρια υποστηρίζει ότι αυτή την στιγμή δεν εργάζεται καθώς λόγω κάποιων ζητημάτων που προέκυψαν αναφορικά με την άδεια εργασίας της, δεν είναι εφικτό να εργαστεί μέχρι αυτά να επιλυθούν. Αποτέλεσμα τούτου, είναι ότι δεν έχει οποιαδήποτε εισοδήματα για να συντηρήσει το ανήλικο τέκνο τους, παρουσιάζοντας και επιστολή απόλυσης της από την εργασία της, ως Τεκμήριο 3. Ενόψει του ότι δεν εργάζεται, λαμβάνει δανεικά χρήματα από γνωστούς και φίλους, για να μπορεί να συντηρεί το ανήλικο τέκνο τους.
12. Υποστηρίζει ακόμα, ότι έχει αναφέρει επανειλημμένως στον Καθ’ ου η Αίτηση ότι τα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους είναι επαυξημένα και πως τα ποσά που λαμβάνει από διάφορους γνωστούς και φίλους ως βοήθεια, δεν επαρκούν για την διατροφή και συντήρηση του, αλλά ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται να δώσει οποιοδήποτε ποσό χωρίς την έκδοση δικαστικού διατάγματος.
13. Ακολούθως, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι για την διατροφή, συντήρηση και φροντίδα του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής, απαιτείται μηνιαίως το ποσό των €750,00 ως ενδεικτικά, συνοπτικά και όχι εξαντλητικά αναφέρεται πιο κάτω:
|
α)Έξοδα σίτισης , συντήρησης, υγιεινής |
€ 290,00 |
|
β) Ένδυση, υπόδηση |
€ 90,00 |
|
γ) Μέρος ηλεκτρ. ρεύματος, νερού, θέρμανσης, |
€ 70,00 |
|
δ) Μεταφορικά |
€ 50,00 |
|
ε) έξοδα σχολείου (εγγραφή, γραφική ύλη, σχολικές τσάντες) |
€ 20,00 |
|
ζ) Ιατρικά έξοδα/ φάρμακα (δεν καλύπτονται από ΓΕΣΥ) |
€ 50,00 |
|
η) κοινωνικές υποχρεώσεις |
€ 50,00 |
|
θ) Ψυχαγωγία/ διακοπές κλπ |
€ 100,00 |
|
ι) έκτακτα έξοδα |
€ 30,00 |
|
ΣΥΝΟΛΟ |
€ 750,00 |
14. Επιπρόσθετα, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση συμπεριφέρεται πολύ εκδικητικά και αλλοπρόσαλλα, αφού αρνείται να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό για τα έξοδα του ανήλικου υιού τους και δεν υπάρχει καμία βοήθεια και συνδρομή από μέρους του. Ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται να συνεισφέρει οικονομικά για το ανήλικο τέκνο τους και της ανέφερε ότι δεν πρόκειται να καταβάλει οποιοδήποτε ποσό, αν δεν εκδοθεί διάταγμα εναντίον του. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η ίδια επωμίζεται το αποκλειστικό βάρος και την ευθύνη της φροντίδας του ανήλικου τέκνου τους.
15. Στην συνέχεια της ένορκης δήλωσης της, η Αιτήτρια υποστηρίζει ότι πέραν των προσωπικών της εξόδων, αλλά και των εξόδων του ανήλικου τέκνου τους, υποχρεώνεται να καταβάλλει καθημερινά ποσά για τις μετακινήσεις τους με λεωφορείο, καθώς δεν έχει άδεια οδήγησης αλλά και όχημα. Αντίθετα, ο Καθ’ ου η Αίτηση από την ημέρα του χωρισμού τους, δεν έχει έξοδα στέγασης αφού διαμένει στην ιδιόκτητη οικία του και έχει πολύ περιορισμένα αναγκαία έξοδα.
16. Είναι η θέση της Αιτήτριας, ότι ο Καθ’ ου Αίτηση είναι σε θέση να καταβάλει το ποσό των €450,00 τον μήνα ως συνεισφορά στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους, διότι παρά το γεγονός ότι είναι συνταξιούχος, η μηνιαία σύνταξη που λαμβάνει είναι αρκετά υψηλή έτσι ώστε να είναι σε θέση να καταβάλλει τα αιτούμενα ποσά, ενώ πέραν της μηνιαίας σύνταξης του είναι ιδιοκτήτης τριών ακινήτων και επίσης διατηρεί χρηματικά ποσά στην τράπεζα ύψους €20.000.
17. Ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, αφού αυτή την στιγμή δεν έχει εισοδήματα και τα εισοδήματά που θα έχει σε περίπτωση που εξεύρει εργασία, ενόψει του ότι δεν διαθέτει κάποιο πτυχίο και ο κλάδος όπου μπορεί να εργαστεί είναι μόνο είτε της καθαριότητας είτε ως βοηθός κουζίνας, είναι πολύ χαμηλά και σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για την συντήρηση του ανήλικου τέκνου της.
18. Η Αιτήτρια πιστεύει ότι αν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα, θα είναι δύσκολο και αδύνατο να αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, αφού δεν μπορεί από μόνη της να καλύψει τα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται δραστικά το βιοτικό επίπεδο και η ευημερία του ανήλικου τέκνου τους καθώς και το δικό της. Περαιτέρω, αν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν θα υποστεί οιαδήποτε ανεπανόρθωτη ζημιά, η οποία θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί σε μελλοντικό στάδιο, ούτε και η έκδοση του διατάγματος θα προξενήσει ή θα προκαλέσει στον Καθ’ ου η Αίτηση οποιαδήποτε ζημιά.
19. Στις 20/12/2024 και στην βάση σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου, η Αιτήτρια καταχώρησε συμπληρωματική ένορκη δήλωση με την οποία απαντούσε σε διάφορους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν από την πλευρά του Καθ’ ου η Αίτηση.
20. Αρχικά, η Αιτήτρια αρνείται τους ισχυρισμούς του Καθ΄ ου η Αίτηση περί συνεισφοράς του στα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους και δηλώνει ότι αυτός ουδέποτε συνείσφερε στα έξοδα του παιδιού πριν την καταχώρηση της παρούσας. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι ακόμα και με την έκδοση του διατάγματος στην παρούσα, είναι μόνο με την καταχώρηση φυλακιστήριου, που κατέβαλε το ποσό που καθορίστηκε ως συνεισφορά στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους.
21. Περαιτέρω, η Αιτήτρια αναφέρει ότι προχώρησε σε αίτηση αποκλειστικής γονικής μέριμνας, καθώς και για διάφορα θέματα που αφορούσαν τον ανήλικο υιό τους, αφού έπρεπε να λαμβάνει την συγκατάθεση του Καθ’ ου η Αίτηση, πράγμα που ήταν εξαιρετικά δύσκολο, με αποτέλεσμα η ανατροφή του ανήλικου τέκνου τους να επηρεάζεται αρνητικά. Σε ότι αφορά την αίτηση διατροφής, πριν την καταχώρηση της παρούσας, δηλώνει ότι δεν είχε γνώση για την διαδικασία και για αυτό δεν προέβη σε αυτή. Ισχυρίζεται ότι τα όσα αναφέρει ο Καθ΄ ου η Αίτηση σε σχέση με τον σκοπό για τον οποίο την καταχωρεί είναι αναληθή και προς τούτο αναφέρει ότι ο πραγματικός λόγος είναι το γεγονός ότι κατά την καταχώρηση της, δεν είχε οποιοδήποτε εισόδημα, ενώ σήμερα τα εισοδήματα της από μόνα τους, δεν είναι επαρκή για την συντήρηση της ίδιας αλλά και του ανήλικου τέκνου τους και για αυτό θεωρεί ότι η συνεισφορά του Καθ΄ ου η Αίτηση στην διατροφή του ανήλικου είναι ουσιώδης για την σωστή ανατροφή του.
22. Επιπρόσθετα, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση αποκρύπτει από το Δικαστήριο, την πραγματικότητα σε σχέση με την οικονομική του κατάσταση, για σκοπούς μείωσης του ποσού που εκδόθηκε με βάση το διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024. Είναι η θέση της, ότι τα προβλήματα υγείας που αναφέρει ο Καθ’ ου ότι αντιμετωπίζει σε καμία περίπτωση δεν τον εμποδίζουν από το να λαμβάνει επιπλέον εισόδημα από κούρσες τις οποίες εκτελεί, καθώς μόλις του επιδόθηκε η παρούσα, επικοινώνησε μαζί της, οδήγησε, και συναντήθηκαν όπου προσπάθησε να την πείσει να αποσύρει την παρούσα διαδικασία, τονίζοντας της ότι δεν προτίθεται να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύει ότι τα προβλήματα υγείας του δεν αναιρούν την υποχρέωση του για να συνεισφέρει στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους.
23. Στην συνέχεια της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης της, η Αιτήτρια αναφέρει ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση μέχρι και σήμερα δεν έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό για την διατροφή του ανήλικου υιού τους, αφού δεν θέλει να έχει κάποια σχέση μαζί τους. Υποστηρίζει ότι αυτό είναι ξεκάθαρο, αφού αρχικά δεν αναγνώριζε το τέκνο τους και στην συνέχεια από το ότι παρά τις οδηγίες του Δικαστηρίου, ουδέποτε παρουσιάστηκε ενώπιον του καθώς αποφεύγει να αναλάβει τις εκ του νόμου ευθύνες του.
24. Σε σχέση με την παράγραφο 8 της ένορκης δήλωσης του Καθ΄ ου η Αίτηση ημερομηνίας 05/12/2024, ισχυρίζεται ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση αποκρύπτει την πραγματική οικονομική του κατάσταση από το Δικαστήριο παρουσιάζοντας επιλεκτικά έγγραφα και στοιχεία για να παραπλανήσει. Στην κατάσταση του τραπεζικού λογαριασμού που παρέθεσε ως τεκμήριο 1, στην ένορκη του δήλωση ημερομηνίας 05.12.2024, την 01/09/2024, φαίνεται ότι εμβάστηκε το ποσό των €1.967,65 στον λογαριασμό του, πράγμα που μαρτυρεί ότι τα εισοδήματα του δεν είναι μόνο €1.200 μηνιαίως αλλά περισσότερα. Σε ότι αφορά τους ισχυρισμούς του για το ανήλικο τέκνο του, είναι η θέση της Αιτήτριας ότι ο ανήλικος υιός του είναι 17 ετών και εντός του έτους θα ενηλικιωθεί, επομένως ο Καθ΄ ου η Αίτηση δεν θα έχει άλλο εξαρτώμενο τέκνο πέραν από το ανήλικο τέκνο τους.
25. Περαιτέρω, η Αιτήτρια υποστηρίζει ότι οι ισχυρισμοί του Καθ’ ου η Αίτηση για το ότι τα εισοδήματα του είναι ανεπαρκή, καθώς πρέπει να προσφέρει από τα όσα χρήματα λαμβάνει στην σύζυγό και το ανήλικο τέκνο του, δεν ευσταθούν. Ισχυρίζεται ότι, ακόμα και να μην εργάζεται, αυτή την στιγμή η σύζυγός του, είναι υγιής και αρτιμελής και ως εκ τούτου δύναται να εργάζεται για να λαμβάνει εισόδημα. Επίσης, η Αιτήτρια δηλώνει ότι δεν λαμβάνει οποιοδήποτε επίδομα από την Κυπριακή Δημοκρατία και ακόμα και αν στο μέλλον δύναται να λάβει οποιοδήποτε επίδομα με την έκδοση διατάγματος στην παρούσα, αυτό δεν αναιρεί την υποχρέωση του Καθ’ ου η Αίτηση για να συνεισφέρει στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους
26. Είναι η θέση της Αιτήτριας, ότι τα οικογενειακά έξοδα που αναφέρει ο Καθ΄ ου η Αίτηση ότι επωμίζεται, είναι διογκωμένα και ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι πραγματικά. Αναφέρεται στο ποσό των €150,00 μηνιαίως για υπόδηση πράγμα παντελώς παράλογο, καθώς πρόκειται για ενήλικα άτομα που δεν χρειάζονται να προβούν σε αγορά υπόδησης κάθε μήνα όπως το ανήλικο τέκνο τους, του οποίου το σώμα του αναπτύσσεται καθημερινά. Είναι πασιφανές, ότι ο Καθ΄ ου η Αίτηση διογκώνει τα οικογενειακά του έξοδα και προσπαθεί να καταδείξει ότι τα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους είναι μηδαμινά, με απώτερο σκοπό να αποφύγει την εκπλήρωση της υποχρέωσης του να συνεισφέρει. Θεωρεί ότι σε περίπτωση που το διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024 δεν καταστεί απόλυτο τότε η υγιής και ορθή ανατροφή του ανήλικου τέκνου τους, θα τεθεί σε κίνδυνο, πράγμα που στην συνέχεια θα είναι αδύνατο να αποκατασταθεί.
(III) ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ։
27. To εκδοθέν προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024 προσέκρουσε στην ένσταση του Καθ’ ου η Αίτηση ημερομηνίας 05/12/2024. Με αυτήν επιδιώκει την ακύρωση του εν λόγω προσωρινού διατάγματος, προβάλλοντας 14 λόγους ένστασης ως ακολούθως։
1. Από τη μαρτυρία που είχε το Δικαστήριο ενώπιον του κατά την έκδοση του μονομερώς εκδοθέντος προσωρινού Διατάγματος δεν συνέτρεχε οποιοσδήποτε κατ’ επείγον λόγος για την έκδοση, χωρίς ειδοποίηση του Καθ' ου η Αίτηση.
2. Δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, οι οποίες προβλέπονται από το Νόμο για την έκδοση διατάγματος χωρίς ειδοποίηση.
3. Η Αιτήτρια δεν αποκάλυψε στο Δικαστήριο κατά τρόπο πλήρη, δίκαιο και ακριβή όλα τα σχετικά και/ ή πραγματικά γεγονότα που αφορούν την υπόθεση και τα οποία μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση του Δικαστηρίου.
4. Η αιτήτρια απέκρυψε ουσιώδη γεγονότα τα οποία εάν γνώριζε το Δικαστήριο θα επηρέαζαν την κρίση του και δεν θα εξέδιδε το διάταγμα. Η αιτήτρια δεν προσήλθε με καθαρά χέρια.
5. Οι ανάγκες για την διατροφή και συντήρηση του ανήλικου τέκνου των διαδίκων έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου κατά τρόπο εξωπραγματικό, παράλογο και αναληθή και με σκοπό να επιτευχθεί το μέγιστο ποσό διατροφής .
6. Τα γεγονότα πάνω στα οποία στηρίχθηκε το Δικαστήριο για την έκδοση του διατάγματος είναι ψευδή και η αιτήτρια με την ένορκη δήλωση της παραπλάνησε το δικαστήριο.
7. Γενικά το Δικαστήριο κατά την έκδοση του διατάγματος στηρίχτηκε σε δηλώσεις ελλιπείς, αβάσιμες, αναληθείς και λανθασμένες.
8. Η αιτήτρια δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια.
9. Η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη.
10. Η αιτήτρια απέκρυψε από το Δικαστήριο ότι ο καθ’ ου η αίτηση συνείσφερε στην διατροφή του ανήλικου από την αναγνώριση του στο μέτρο των δυνατοτήτων του εξου και η αιτήτρια ουδέποτε καταχώρησε εναντίον του αίτηση διατροφής.
11. Ο καθ’ ου η αίτηση είναι ηλικίας 84 ετών με σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία έχουν ενταθεί τον τελευταίο χρόνο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
13. Ο καθ’ ου η αίτηση είναι συνταξιούχος δεν εργάζεται και έχει σύζυγο και ένα άλλο ανήλικο τέκνο. Η αιτήτρια αντιθέτως αποκρύπτει τα πραγματικά της εισοδήματα.
14. Η αιτήτρια είναι υγιής και αρτιμελής και δύναται να εργαστεί και/ή να αυξήσει τα εισοδήματά της. Η αιτήτρια λαμβάνει επίδομα τέκνου για το ανήλικο τέκνων των διαδίκων και δύναται να λάβει επίσης και επιπλέον επίδομα μονογονίου. Η αιτήτρια αποκρύπτει τα πραγματικά της εισοδήματα.
28. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση του ημερομηνίας 05/12/2024, ο Καθ’ ου η Αίτηση αρχικά αναφέρει ότι η Αιτήτρια ψεύδεται και παραπλάνησε το Δικαστήριο για να εκδώσει το προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024. Ισχυρίζεται ότι από τις 15/09/2020 που εκδόθηκε διάταγμα με το οποίο αναγνωρίστηκε ως βιολογικό του τέκνο το ανήλικο, στο μέτρο των δυνατοτήτων του συνείσφερε στα έξοδα διατροφής του ανήλικου παιδιού τους. Είναι για αυτό τον λόγο, που η Αιτήτρια ουδέποτε καταχώρησε αίτηση διατροφής εναντίον του μέχρι και την 03/10/2024. Ομοίως είναι για αυτό τον λόγο που η Αιτήτρια το 2022 καταχώρησε μόνο αίτηση γονικής μέριμνας με σκοπό να αιτηθεί και να λάβει επιδόματα από την Δημοκρατία προς όφελος του ανηλίκου.
29. Ακολούθως, ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστηρίζει ότι είναι ηλικίας 84 ετών, συνταξιούχος με σοβαρά προβλήματα υγείας ήτοι καρδιακά προβλήματα, προβλήματα με τα γόνατα του και γενικά προβλήματα υγείας ενός υπερήλικα. Αναφέρει ότι δεν εργάζεται και είναι συνταξιούχος πράγμα που γνώριζε και γνωρίζει η Αιτήτρια. Πέραν τούτου, ήταν και είναι παντρεμένος και έχει πέραν του Α.Ν.Χ. ακόμα ένα ανήλικο τέκνο. Ισχυρίζεται ότι η σύζυγος του δεν εργάζεται και λαμβάνουν μαζί και οι δύο το ποσό των €1.200 μηνιαίως (€696,00 είναι η σύνταξή του και €508,00 το βοήθημα που λαμβάνουν από την Δημοκρατία λόγω της εξάρτησης αυτής και του ανήλικου τέκνου τους). Το παραπάνω ποσό είναι υπέρμετρα ανεπαρκές για την κάλυψη των εξόδων του ίδιου και της οικογένειας του. Παρόλα αυτά, ισχυρίζεται ότι προσπαθούσε πάντοτε να συνεισφέρει στην διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων.
30. Επιπρόσθετα των πιο πάνω, αναφέρει ότι η Αιτήτρια ψεύδεται ότι ο ίδιος δεν κατέβαλε κανένα ποσό για την διατροφή του ανήλικου. Θεωρεί ότι, αν αυτό ήταν αλήθεια, η Αιτήτρια θα καταχωρούσε νωρίτερα αίτηση διατροφής κάτι το οποίο δεν έπραξε, αλλά αντίθετα καταχώρησε μόνο αίτηση γονικής μέριμνας για να χρησιμοποιήσει το διάταγμα για λήψη επιδομάτων τέκνου και μονογονεϊκής οικογένειας.
31. Περαιτέρω, ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται τις αναφορές της Αιτήτριας ότι δήθεν έχει προβεί σε φραγή κλήσεων και υποστηρίζει ότι τον τελευταίο καιρό αυτή τον πιέζει συνεχώς για να καταβάλλει περισσότερα χρήματα για την διατροφή του ανήλικου, πλην όμως αδυνατεί πρακτικά να το πράξει και με σκοπό να τον εκβιάσει και να τον εξαναγκάσει να συμφωνήσει με τις παράλογες απαιτήσεις της, καταχώρησε την παρούσα αίτηση προβάλλοντας ψευδείς και ανεδαφικούς ισχυρισμούς και παραπλανώντας το Δικαστήριο για να εκδώσει το επίδικο προσωρινό Διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024.
32. Ο Καθ’ ου η Αίτηση αρνείται κατηγορηματικά τον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι λαμβάνει σύνταξη ύψους €950,00 μηνιαίως και ότι εργάζεται σε οικογενειακή επιχείρηση, επαναλαμβάνοντας ότι είναι 84 ετών με σοβαρά προβλήματα υγείας και δεν μπορεί να εργάζεται. Παρουσίασε ως Τεκμήριο 1 αντίγραφο τραπεζικής κατάστασης λογαριασμού του.
33. Επιπρόσθετα, ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίζεται ότι η Αιτήτρια είναι υγιής και αρτιμελής και δύναται να εργαστεί για να συνεισφέρει στην διατροφή του ανήλικου τέκνου τους. Αναφέρει επίσης, ότι η Αιτήτρια γενικά και αόριστα αναφέρεται σε ζητήματα σε σχέση με την άδεια εργασίας της, αλλά δεν αναφέρει συγκεκριμένα γιατί δεν μπορεί να εξεύρει εργασία. Είναι η θέση του, ότι η Αιτήτρια έχει μεγαλύτερη εισοδηματική ικανότητα από τον ίδιο και λιγότερα έξοδα, αφού η ίδια λαμβάνει και/ή δύναται να λαμβάνει επιδόματα από την Κυπριακή Δημοκρατία προς όφελος του ανηλίκου, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €400,00 μηνιαίως περίπου, κάτι το οποίο η ίδια αποκρύπτει. Είναι η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση, ότι η Αιτήτρια αποκρύπτει τα πραγματικά εισοδήματα της και/ή αποκρύπτει ότι εργάζεται και ποιόν μισθό λαμβάνει.
34. Ειδικότερα, ο Καθ’ ου η Αίτηση αναφέρει ότι τα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους σε καμία περίπτωση δεν ανέρχονται στο ποσό των €750,00 μηνιαίως. Ισχυρίζεται ότι τα καταγεγραμμένα κατ’ ισχυρισμό έξοδα του ανήλικου είναι υπερβολικά και παραφουσκωμένα με σκοπό να πετύχει η Αιτήτρια υψηλότερο ποσό διατροφής. Τα πραγματικά έξοδα του ανήλικου, δεν υπερβαίνουν το ποσό των €400,00 και καλύπτονται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από τα επιδόματα που λαμβάνει και/ή δύναται να λάβει η Αιτήτρια.
35. Συγκεκριμένα, αναλύει τα μηνιαία έξοδα του ανήλικου τέκνου τους, ως ακολούθως։ Για την διατροφή του։ €140,00, για ένδυση-υπόδηση։ €40,00, για ηλεκτρικό ρεύμα-νερό։ €70,00, για μεταφορικά։ €20,00, για έξοδα σχολείου։ €10,00, για ιατρικά έξοδα։ €20,00, για κοινωνικές υποχρεώσεις։ €30,00, για ψυχαγωγία։ €40,00, έκτακτα έξοδα։ €30,00-., ήτοι συνολικό ποσό εξόδων։ €400,00-.
36. Ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίζεται ότι τα έξοδα του ίδιου και της οικογένειας του είναι τεράστια και το ποσό των €1.200 που λαμβάνουν μαζί με την σύζυγο του δεν αρκεί για την διατροφή και συντήρηση τους, αλλά και του ανήλικου τέκνου τους, το οποίο διαμένει μαζί τους. Αναφέρει ότι είναι πατέρας ενός άλλου ανήλικου τέκνου ηλικίας 17 ετών, το οποίο διαμένει μαζί τους σε κατοικία ιδιοκτησίας της συζύγου του. Δηλώνει επίσης, ότι πρόσφατα υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για 2η φορά γιατί είχε ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής, ενώ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας καθώς πάσχει από καρδιακή πάθηση και λόγω μεγάλης ηλικίας δεν μπορεί να εργαστεί. Παρουσίασε στο Δικαστήριο αντίγραφα σχετικών ιατρικών πιστοποιητικών ως Τεκμήριο 2. Επιπρόσθετα, αρνείται κατηγορηματικά τον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι διατηρεί καταθέσεις στην τράπεζα ύψους €20.000 αλλά και ότι διαθέτει ακίνητα στο όνομα του και καλεί αυτήν σε αυστηρή απόδειξη των ισχυρισμών της.
37. Ακολούθως, ο Καθ’ ου η Αίτηση μέσα από την ένορκη δήλωση του, παραθέτει με λεπτομέρεια αναλυτικό πίνακα εξόδων της οικογένειας του τα οποία ανέρχονται στο συνολικό ποσό των €1.280 και τα οποία περιγράφει ως ακολούθως։ Για διατροφή։ €350,00, για ένδυση-υπόδηση։ €150,00, για ηλεκτρικό ρεύμα-νερό κ.λ.π.։ €150,00, για μεταφορικά։ €100,00, φροντιστήρια ανήλικου-γυμναστική։ €180,00, ιατρικά έξοδα։ €100,00, κοινωνικές υποχρεώσεις։ €50,00, ψυχαγωγία։ €100,00, έκτακτα έξοδα։ €100,00-.
38. Θεωρεί ότι με βάση τα εισοδήματα του ίδιου αλλά και της συζύγου του είναι αδύνατο να καταβάλει στο ανήλικο τέκνο των διαδίκων το ποσό των €180,00 μηνιαίως και πόσο μάλλον το ποσό των €450,00 μηνιαίως το οποίο αξιώνει η Αιτήτρια στην κυρίως αίτηση της.
39. Είναι η θέση του Καθ’ ου η Αίτηση, ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του νόμου για την έκδοση προσωρινού διατάγματος, ενώ υποστηρίζει ότι η Αιτήτρια απέκρυψε από το Δικαστήριο ουσιώδη γεγονότα, τα οποία εάν γνώριζε το Δικαστήριο δεν θα εξέδιδε το επίδικο διάταγμα. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι η Αιτήτρια απέκρυψε ότι ο ίδιος συνεισέφερε για την συντήρηση και διατροφή του ανήλικου τέκνου τους, από τότε που προέβη στην αναγνώριση του. Επιπροσθέτως, ισχυρίζεται ότι η Αιτήτρια αποκρύπτει τα πραγματικά της εισοδήματα.
40. Στις 10/01/2025 ο Καθ’ ου η Αίτηση καταχώρησε συμπληρωματική ένορκη δήλωση με την οποία ουσιαστικά απάντησε στους ισχυρισμούς της Αιτήτριας. Αρχικά, ο Καθ’ ου η Αίτηση επαναλαμβάνει ότι από το έτος 2020 όπου και αναγνωρίστηκε ο ανήλικος ως βιολογικό του τέκνο, στο μέτρο των δυνατοτήτων του συνεισέφερε στα έξοδα διατροφής του και για αυτό η Αιτήτρια δεν προχώρησε στην καταχώρηση αίτησης διατροφής εναντίον του καθώς δεν υπήρχε κανένας λόγος να το πράξει, γεγονός το οποίο θέτει από μόνο του υπό αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας ότι ο ίδιος ουδέποτε συνείσφερε στην διατροφή του υιού του, ενώ και το ίδιο το Δικαστήριο μπορεί να διαπιστώσει ότι η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε μετά την παρέλευση 4 ετών από την έκδοση του διατάγματος πατρικής αναγνώρισης σχετικά με τον ανήλικο.
41. Στην συνέχεια, ο Καθ’ ου η Αίτηση επαναλαμβάνει ότι αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά κινητικά και καρδιολογικά προβλήματα υγείας, τα οποία τον καθιστούν ανίκανο να εργάζεται και/ή να μετακινείται αλλά και να παρευρίσκεται σε καταστάσεις όπου μπορεί η ψυχολογία του να ταραχτεί και/ή να συγχιστεί λόγω της ηλικίας του, αφού η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη. Προσθέτει, ότι πρόσφατα έχει υποβληθεί σε μία πολύ σοβαρή εγχείρηση για την υγεία του και ακόμη αναρρώνει και παρακολουθείται από τον αγγειοχειρούργο ιατρό του στο Γ.Ν.ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, παρουσιάζοντας ιατρικό ενημερωτικό σημείωμα ως Τεκμήριο 1.
42. Ακολούθως, ο Καθ’ ου η Αίτηση απορρίπτει κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς που προβάλλει η Αιτήτρια σε σχέση με τα υψηλά του εισοδήματα και αναφέρει ότι σε καμία περίπτωση δεν διαφαίνεται μέσω του τεκμηρίου 1 που έχει καταθέσει στο Δικαστήριο, ήτοι την κατάσταση του προσωπικού του λογαριασμού, ότι υπήρχε έμβασμα στο λογαριασμό του για το ποσό των €1.967,65. Διευκρινίζει ότι, το εν λόγω ποσό ήταν υπόλοιπο που υπήρχε στον προσωπικό του λογαριασμό, καθώς ο εν λόγω λογαριασμός αφορά τα εισοδήματα και της γυναίκας του. Ισχυρίζεται ότι, η Αιτήτρια προσπαθεί με δόλιο τρόπο να παραπλανήσει το Δικαστήριο ότι ο ίδιος δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και ότι προσπαθεί να αποκρύψει τα πραγματικά του εισοδήματα. Επαναλαμβάνει ότι συντηρεί ακόμη ένα ανήλικο τέκνο με την σύζυγο του, το οποίο ακόμη πηγαίνει σχολείο και ως εκ τούτου του είναι αδύνατο να ανταπεξέλθει οικονομικά, καθώς το σύνολο των εισοδημάτων που λαμβάνουν ως οικογένεια είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με το σημερινό κόστος ζωής.
43. Αντιθέτως, ο Καθ’ ου η Αίτηση υποστηρίζει ότι η Αιτήτρια είναι υγιής και αρτιμελής και σήμερα εργάζεται λαμβάνοντας υψηλότερο εισόδημα από τον ίδιο, γεγονός το οποίο δολίως αποκρύπτει από το Δικαστήριο, καθώς δεν αποκαλύπτει τα πραγματικά της εισοδήματα τα οποία λαμβάνει από την εργασία της και επιπλέον τα επιδόματα που λαμβάνει από την Κυπριακή Δημοκρατία. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι σε αντίθεση με τον ίδιο, η Αιτήτρια δεν παρουσίασε κανένα τεκμήριο που να αποδεικνύει τα εισοδήματα που λαμβάνει και /ή αντίγραφο του τραπεζικού της λογαριασμού προκειμένου να διαφανεί στο Δικαστήριο το ύψος των εισοδημάτων της, συνεπώς είναι η θέση του ότι είναι η Αιτήτρια αυτή που δεν προσέρχεται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια.
44. Καταληκτικά, υποστηρίζει ότι με βάση τα εισοδήματα του ίδιου αλλά και της συζύγου του, είναι αδύνατο να καταβάλει στον ανήλικο το ποσό των €180,00 μηνιαίως ως το προσωρινό διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 04/10/24, με αποτέλεσμα η Αιτήτρια να προχωρεί σε καταχώρηση φυλακιστηρίων εναντίον του για την είσπραξη των εν λόγω ποσών, με κίνδυνο την φυλάκιση του κάτι το οποίο θα είναι εις βάρος της οικογένειας του.
(IV) ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ։
45. Για να δικαιολογείται η έκδοση προσωρινού διατάγματος στη βάση του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60 ως έχει τροποποιηθεί, θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(α) Ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση,
(β) ορατή πιθανότητα επιτυχίας του Ενάγοντος στην αγωγή, και
(γ) ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε
μεταγενέστερο στάδιο αν δεν εκδοθεί το διάταγμα.
46. Οι πιο πάνω προϋποθέσεις έχουν αναλυθεί σε έκταση στη νομολογία [βλ. Οδυσσέως v. Pieris Estates (1982) 1 Α.Α.Δ. 557, Κυτάλα κ.ά. v. Χρυσάνθου κ.α. (1996) 1 (Α) Α.Α.Δ. 253, Κ.Ο.Τ. v. Θεωρή (1989) 1 (Ε) Α.Α.Δ. 255, M. Ch. Mitsingas Tr. Ltd κ.ά. v. Timberland (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1791, Parico Aluminium Designs Ltd. v. Muskita Aluminium Co. Ltd. κ. ά. (2002) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2015 κ.α.]
47. Η πρώτη προϋπόθεση δεν εξυπακούει τίποτα περισσότερο από την αποκάλυψη συζητήσιμης υπόθεσης με βάση τα δικόγραφα. Όσον αφορά την δεύτερη, είναι αρκετό για το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας. Αυτή έχει ερμηνευθεί να σημαίνει κάτι περισσότερο από απλή δυνατότητα, αλλά και πολύ λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων. Η τρίτη προϋπόθεση, όπως αναλύεται στην υπόθεση Οδυσσέως (ανωτέρω), σχετίζεται με το θέμα επάρκειας της θεραπείας υπό το φως των γεγονότων της κάθε υπόθεσης.
48. Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο στο τελικό στάδιο θα πρέπει να σταθμίσει κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα (βλ. Ιπποδρομιακή Αρχή v. Χ” Βασίλη (1989) 1 Α.Α.Δ. (Ε) 152). Σε αυτό το στάδιο, το Δικαστήριο εξετάζει την ενώπιον του μαρτυρία με μόνο σκοπό να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή όχι να εκδοθεί ή να διατηρηθεί σε ισχύ το εκδοθέν διάταγμα και δεν αποφασίζει πάνω στα διαφιλονικούμενα θέματα επί των οποίων θα κριθεί η κυρίως αίτηση (βλ. Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 Α.Α.Δ. 263).
49. Αποτελεί βασική αρχή ότι ο Αιτητής που επιδιώκει μονομερώς την έκδοση ενός προσωρινού διατάγματος θα πρέπει να προσέρχεται στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια. Πρέπει να προβαίνει σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης. Σε περίπτωση που το Δικαστήριο θεωρήσει ότι η μη αποκάλυψη ήταν ουσιώδης, μπορεί να ακυρώσει το προσωρινό διάταγμα που το ίδιο εξέδωσε αρνούμενο ν’ ακούσει περαιτέρω τον Αιτητή. Για να ακυρώσει, όμως, το διάταγμα θα πρέπει τα γεγονότα που δεν αποκαλύφθηκαν να ήταν ουσιώδη. Επίσης, θα πρέπει να βρίσκονταν εντός της γνώσης του Αιτητή. (Βλ. Στυλιανού v. Στυλιανού (1992) 1 Α.Α.Δ. 583, Γρηγορίου κ. ά. v. Χριστοφόρου (1995) 1 Α.Α.Δ. 248, Demstar Ltd. v. Zim Israel Navigation Co. Ltd. (1996) 1 (A) Α.Α.Δ. 597, Μ. & Ch. Mitsingas Tr. Ltd. κ.ά. ν. Timberland Co. (1997) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1791, Resola (Cyprus) Ltd. v. Χρίστου (1998) 1 (Β) Α.Α.Δ. 598, Σεβαστού ν. Σεβαστού, (2002) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1980).
50. Επιπρόσθετα, στις περιπτώσεις μονομερών αιτήσεων το Δικαστήριο οφείλει να εξετάζει αν καταδεικνύεται κατά πρώτο λόγο το κατεπείγον του αιτήματος. Στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου Χρίστος Ανδρέου ν. Olympic Insurance Company Ltd, στην Πολιτική Έφεση αρ. Ε396/2016 ημερομηνίας 12/10/2023, η δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου κα Εφραίμ Δ. επισήμανε στην σελ. 5 επ. τα ακόλουθα σε σχέση με το ζήτημα του κατ’ επείγοντος։
«Στην υπόθεση Αμβροσιάδου ν. Coward (2013) 1(Α) Α.Α.Δ. 78, λέχθηκε ότι το κατεπείγον εξετάζεται πρώτο, εφόσον αφορά δικαιοδοτικό όρο και ανεξάρτητα από την ικανοποίηση των ουσιαστικών προϋποθέσεων του άρθρου 32 του Ν.14/60. Οι πιο πάνω νομικές αρχές επαναλήφθηκαν στην υπόθεση Βγενόπουλος κ.α. ν. Cyprus Popular Bank Public Co Ltd, Πολ. Έφ. Αρ. Ε141/2014 και Ε 142/2014, ημερ. 13/09/2023.
Το ζήτημα του επείγοντος ηγέρθη ως λόγος ένστασης. Από τη στιγμή που το ζήτημα είχε εγερθεί και ήταν αντικείμενο της αίτησης, τότε ανεξαρτήτως της έκδοσης μονομερώς του διατάγματος, το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να εξετάσει εκ νέου κατά πόσο πράγματι συνέτρεχε το στοιχείο του κατεπείγοντος που να δικαιολογούσε την μονομερή του έκδοση. Σε περίπτωση που διαπίστωνε ότι δεν ικανοποιείτο το επείγον, τότε έπρεπε να προχωρήσει δίχως άλλο σε ακύρωση του».
51. Οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 32 του Ν. 14/60, κρίνονται με βάση τα γεγονότα που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά και με βάση τις διατάξεις του Νόμου που διέπει το υπό κρίση θέμα, οι οποίες στην εξεταζόμενη περίπτωση είναι τα άρθρα 33 (1) και 37 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990 (Ν. 216/90).
52. Ειδικότερα το άρθρο 33 (1) ορίζει ότι:
«Οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους από κοινού ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του».
53. Η πιο πάνω νομοθετική πρόνοια, επιβάλλει στους γονείς υποχρέωση για την από κοινού διατροφή του ανήλικου τέκνου τους, ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός. Το Δικαστήριο με βάση την ενώπιον του μαρτυρία, αφού ασχοληθεί με το εύλογο των κονδυλίων και με βάση την κοινή λογική και την πείρα της ζωής καθορίζει τα αναγκαία έξοδα για τη συντήρηση του ανήλικου. Το μέτρο με το οποίο καθορίζεται η διατροφή δεν είναι δυνατό να αποτιμάται με απόλυτους αριθμούς, ούτε αναμένεται η απόδειξη των εξόδων με αυστηρότητα. (Βλ. Μαρκουλίδης ν. Μαρκουλίδη κ.ά. (1998) 1 ΑΑΔ 1386, Παναγιώτου ν. Σφικτού (2001) 1(Α) ΑΑΔ 625, Χαραλάμπους ν. Χαραλάμπους (2010) 1 (Β) ΑΑΔ 951, Παπαντωνίου ν. Παπαντωνίου (2011) 1(Γ) ΑΑΔ 1875, Κορελλίδης ν. Κορελλίδη (2012) 1(Γ) ΑΑΔ 1975). Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την απόφαση Μαρκουλίδης (ανωτέρω), στη διαδικασία αίτησης για διατροφή είναι ευθύνη του υπόχρεου να προβεί σε πλήρη αποκάλυψη των οικονομικών του πόρων και δυνατοτήτων.
54. Περαιτέρω, το άρθρο 37 του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου του 1990, (Ν. 216/90) προνοεί τα ακόλουθα:
«(α) Η διατροφή προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και τις οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν για διατροφή προσώπου.
(β) Η διατροφή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του δικαιούχου και επιπλέον ανάλογα με την περίπτωση, τα έξοδα για την εν γένει εκπαίδευση του».
55. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, οι αγορεύσεις των συνηγόρων των διαδίκων, όπως έχει νομολογηθεί, δεν αποτελούν μέσο προσαγωγής μαρτυρίας ή διεύρυνσης των επίδικων θεμάτων (βλ. Μισιρλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 3 ΑΑΔ 379).
(V) ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ։
56. Προτού προβώ σε εξέταση των προϋποθέσεων για την έκδοση προσωρινού διατάγματος με βάση το αρ. 32 του Ν. 14/60, οφείλω να εξετάσω αν πληρείται το στοιχείο του κατεπείγοντος, το οποίο αφορά δικαιοδοτικό όρο και θα πρέπει να εξετάζεται κατά προτεραιότητα, όπως έχω προηγουμένως επισημάνει.
57. Στην παρούσα υπόθεση, κρίνω ότι το στοιχείο του κατεπείγοντος έχει καταδειχθεί, αφού η ρύθμιση της συνεισφοράς του Καθ’ ου η Αίτηση ήταν και είναι απολύτως απαραίτητη για τη διαβίωση και συντήρηση του ανήλικου τέκνου του Α.Ν.Χ. Είναι η θέση μου, ότι προτεραιότητα έχουν πάντοτε οι άμεσες ανάγκες διαβίωσης και συντήρησης ενός ανήλικου τέκνου, οι οποίες δεν μπορούν βέβαια να αναμένουν την τελική εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης.
58. Μέσα από τις δύο ένορκες δηλώσεις της Αιτήτριας, προκύπτει μαρτυρία ότι δεν μπορεί μόνο με τις δικές της δυνάμεις να ανταπεξέλθει στην κάλυψη των αναγκών του ανήλικου τέκνου της, αφού επί του παρόντος δεν εργάζεται αφού απολύθηκε, ενώ δανείζεται χρήματα για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, αλλά και ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση δεν συνεισφέρει καθόλου στα έξοδα διατροφής και συντήρησης του, ουσιαστικά από την γέννηση του μέχρι και σήμερα. Για τούτο και η Αιτήτρια θεωρεί ότι είναι επιβεβλημένη χωρίς οποιαδήποτε καθυστέρηση, η ρύθμιση της διατροφής του ανήλικου τέκνου της, ώστε να μην βρεθεί σε κίνδυνο το βιοτικό του επίπεδο.
59. Μέσα από τις ένορκες δηλώσεις του Καθ’ ου η Αίτηση οι οποίες συνοδεύουν την ένσταση του, ο ίδιος αναγνωρίζει ουσιαστικά ότι υπάρχουν διάφορα έξοδα και ανάγκες του ανήλικου τέκνου του τις οποίες μάλιστα αναλύει, ενώ αναφέρει ότι προσπαθούσε πάντοτε να συνεισφέρει στις ανάγκες του ανήλικου τέκνου του από τότε που το αναγνώρισε. Εν τούτοις, δεν αναφέρει πως, πότε και με ποιο τρόπο συνεισέφερε, ούτε έχει προσκομίσει οποιεσδήποτε αποδείξεις της εν λόγω συνεισφοράς του, ενώ δεν αντέκρουσε τον ισχυρισμό της Αιτήτριας περί έκδοσης φυλακιστηριών λόγω μη πληρωμής της οφειλόμενης διατροφής στα πλαίσια του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος. Δυσκολεύομαι να αποδεχθώ τον ισχυρισμό του Καθ’ ου η Αίτηση περί συνεισφοράς του στα έξοδα του ανήλικου τέκνου στο πρόσφατο παρελθόν, από την στιγμή που δεν καταβάλλει ούτε τα οφειλόμενα ποσά διατροφής στα πλαίσια ενός δικαστικού διατάγματος.
60. Συνεπώς, στην βάση των πιο πάνω, είναι η θέση μου ότι συνάγεται πως ο Καθ’ ου η Αίτηση εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει ότι υπάρχουν επείγουσες ανάγκες και ότι αυτές πρέπει να καλυφθούν, χωρίς όμως να προσδιορίζει το ακριβές ποσό της συνεισφοράς του, παρά μόνο με γενική αναφορά του, ότι κάλυπτε στο παρελθόν κάποιες ανάγκες. Άρα φρονώ, ότι η ανάγκη για καθορισμό της συνεισφοράς του Καθ’ ου η Αίτηση στην διατροφή και συντήρηση του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, συνιστά ζήτημα που απαιτεί άμεση και σταθερή ρύθμιση.
61. Επιπρόσθετα, να επισημάνω ότι δεν διαβλέπω εν προκειμένω την ύπαρξη οποιασδήποτε αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην λήψη μέτρων από την Αιτήτρια στην παρούσα, αφού διαφαίνεται ότι η ανάγκη για συνεισφορά του Καθ’ ου η Αίτηση, ανέκυψε από εκείνο το χρονικό στάδιο που η ίδια έχασε την εργασία της και διαπίστωσε ότι αδυνατούσε να καλύψει από μόνη της τα έξοδα του ανήλικου τέκνου τους, όπως έχουν διαμορφωθεί και συνεπώς θεωρώ ότι δεν αναιρείται το κατεπείγον του αιτήματος στην υπό εξέταση Αίτηση. Δεν παραβλέπω το γεγονός ότι πέρασαν κάποια έτη χωρίς η Αιτήτρια να έχει προωθήσει οποιαδήποτε ενδιάμεση αίτηση για την έκδοση προσωρινού διατάγματος διατροφής, εν τούτοις θεωρώ ότι το γεγονός αυτό δεν την εμποδίζει από το να καταχωρήσει την παρούσα έστω και σε αυτό το χρονικό σημείο, ιδίως από την στιγμή που οι ανάγκες διατροφής του ανήλικου τέκνου της καθίστανται άμεσες και επείγουσες, λόγω της τρέχουσας δυσμενούς οικονομικής της κατάστασης.
62. Λαμβάνοντας υπόψη την μαρτυρία που παρουσιάστηκε στις ένορκες δηλώσεις των διαδίκων και προσεγγίζοντας την με ιδιαίτερη προσοχή, έχοντας πάντοτε κατά νου ότι το Δικαστήριο, σε αυτό το στάδιο δεν ενεργεί ως Δικαστήριο ουσίας και θα πρέπει να αποφεύγει να προβαίνει σε διεξοδική αξιολόγηση της μαρτυρίας και εξαγωγή συμπερασμάτων επί των διαφιλονικούμενων θεμάτων, θα προχωρήσω στην εξέταση των προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 32 του Ν. 14/60 αλλά και η σχετική νομολογία.
63. Η διατροφή που αφορά τα ανήλικα τέκνα αποτελεί νομική υποχρέωση των δύο γονέων όπως αυστηρά επιτάσσουν τα άρθρα 33 (1) και 37 του Ν. 216/90. Ειδικότερα, ο Καθ’ ου η αίτηση υποχρεούται να συνεισφέρει για τη διατροφή του ανήλικου τέκνου του, όπως και η Αιτήτρια στο μέτρο των δικών της οικονομικών δυνατοτήτων. Συνεπώς, μέσα από την ερμηνεία του νόμου αλλά και της σχετικής νομολογίας, προκύπτει στην παρούσα υπόθεση ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση και ότι η Αιτήτρια, με την οποία ως είναι παραδεκτό διαμένει μέχρι σήμερα το ανήλικο τέκνο των διαδίκων και του οποίου ασκεί την αποκλειστική γονική μέριμνα στην βάση δικαστικού διατάγματος, έχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας στην Αίτηση της.
64. Αναφορικά με την ικανοποίηση της τρίτης προϋπόθεσης του άρθρου 32 του Ν. 14/60, αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η διατροφή από τη φύση της αποσκοπεί στην ικανοποίηση των άμεσων βιοτικών αναγκών του ανήλικου και είναι άμεσα συνυφασμένη με την καθημερινή διαβίωση και ευημερία του. Η παράλειψη συνεισφοράς του υπόχρεου γονέα, έστω ενός εύλογου σταθερού ποσού για την διατροφή του τέκνου του, αναπόφευκτα επηρεάζει δυσμενώς την καθημερινή του διαβίωση και επιβίωση, η οποία δεν μπορεί να αναμένει μέχρι την εκδίκαση της ουσίας της κυρίως Αίτησης. Νοείται ότι, οι ανάγκες διατροφής και συντήρησης ενός τέκνου καθίστανται τρέχουσες και επείγουσες και δεν μπορούν να αντικατασταθούν με κανένα τρόπο μεταγενέστερα. Συνεπώς, η συνεισφορά του κάθε γονέα καθίσταται αναγκαία και επιβεβλημένη ώστε να καλυφθούν τα τρέχοντα μηνιαία έξοδα που απαιτούνται για το ανήλικο τέκνο τους.
65. Στην υπό εξέταση περίπτωση, δεν έχει καταδειχθεί μέσα από την μαρτυρία που παρατέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση αμφισβητεί ουσιωδώς την υποχρέωση του απέναντι στο ανήλικο τέκνο του από την στιγμή που ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι στο παρελθόν συνεισέφερε στα έξοδα διατροφής του, αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι οφείλει να συνεισφέρει κάποιο ποσό για την συντήρηση του ανήλικου υιού του. Απλά τώρα ισχυρίζεται ότι πλέον η οικονομική του κατάσταση, η ηλικία του και η κατάσταση της υγείας του, δεν του επιτρέπουν να καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό, ζητώντας την ακύρωση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος. Ταυτόχρονα, στην αγόρευση της συνηγόρου του, εκφράζεται η διαζευκτική θέση για περιορισμό του ποσού του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος στα €100,00 μηνιαίως.
66. Επιπρόσθετα, έχω διαπιστώσει ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση διαφωνεί με το ύψος των εξόδων του ανήλικου, τα οποία θεωρεί διογκωμένα, υπερβολικά και ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, παραθέτοντας την δική του εκδοχή για το είδος και το ύψος τους. Ως εκ τούτου, στην βάση των πιο πάνω, κρίνω ότι συντρέχει και η τρίτη προϋπόθεση του αρ. 32 του Ν.14/60, εφόσον οι ανάγκες της διατροφής του ανήλικου τέκνου των διαδίκων δεν μπορούν να αποκατασταθούν μεταγενέστερα με την επιδίκαση οποιωνδήποτε αποζημιώσεων.
67. Σε σχέση με το ζήτημα της ικανοποίησης της τρίτης προϋπόθεσης παραπέμπω στην καθοδηγητική υπόθεση Δημοσθένους ν. Δημοσθένους Έφεση Αρ. 21/2019 ημερομηνίας 26/09/2020, στην οποία επισημάνθηκαν τα ακόλουθα:
«Η υποχρέωση αυτή είναι διαρκής. Η πιθανότητα διακοπής της συνεισφοράς του εφεσείοντος ανά πάσα στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο δεν τίθεται στη βάσανο μαρτυρίας προς τούτο.
………………………………………………………………………………………………
Ακόμη και με δεδομένο ότι ο εφεσείων όντως συνεισφέρει ήδη στη διατροφή, τι θα τον εμπόδιζε να διαφοροποιήσει τη θέση του ή να μειώσει δραστικά το ποσό το οποίο συνεισφέρει. Υπενθυμίζεται ότι η φύση της παρούσας διαφοράς είναι πολύ διαφορετική από τα συνηθισμένα άλλα προσωρινά διατάγματα που αφορούν συμβατικές, κατά κανόνα, σχέσεις μεταξύ των διαδίκων. Υπερίπταται εδώ η νομοθετική υποχρέωση συνεισφοράς προς όφελος των ανηλίκων».
68. Οφείλω να επισημάνω εκ νέου, ότι στο παρόν στάδιο δεν δικαιούμαι να προβώ σε λεπτομερή αξιολόγηση της μαρτυρίας που προσκομίστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, αφού αυτό θα ισοδυναμούσε με πλήρη διάγνωση της ουσίας της διαφοράς και της κυρίως αίτησης. Εν προκειμένω, διαφαίνεται ξεκάθαρα μέσα από τις ένορκες δηλώσεις των ίδιων των διαδίκων ότι προκύπτουν αρκετά διαφιλονικούμενα ζητήματα, όπως κυρίως τα πραγματικά μηνιαία εισοδήματα τους, τα εισοδήματα και/ή τα επιδόματα που λαμβάνει τόσο η Αιτήτρια όσο και το ύψος της σύνταξης και των εισοδημάτων του Καθ’ ου η Αίτηση τα οποία και αμφισβητούνται, καθώς και το ακριβές είδος και ύψος των αναγκών του ανήλικου τέκνου τους. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ως ενδεδειγμένη μία περιορισμένη αξιολόγηση επί των εισοδημάτων των δύο γονέων, αλλά και των κονδυλίων που απαιτούνται για την συντήρηση και διατροφή του ανήλικου τέκνου τους, όπως τα έχουν παρουσιάσει οι δύο πλευρές.
69. Αρχικά, ο Καθ’ ου η Αίτηση ισχυρίζεται ότι τα εισοδήματα του είναι αρκετά λιγότερα από αυτά που ισχυρίζεται η Αιτήτρια. Ειδικότερα, είναι η θέση του ότι τα συνολικά μηνιαία έσοδα του ανέρχονται στα €1.200 μηνιαίως που ουσιαστικά αφορούν το ποσό των €696,00 που είναι η σύνταξή του και €508,00 που αφορά το βοήθημα που λαμβάνουν μαζί με την σύζυγο του για το παιδί τους από την Δημοκρατία. Αναφέρει ότι είναι συνταξιούχος, δεν εργάζεται και δεν μπορεί να εργαστεί λόγω προβλημάτων υγείας.
70. Στον αντίποδα, αμφισβητούνται τα εισοδήματα της Αιτήτριας αφού τέθηκε ο ισχυρισμός από τον Καθ’ ου η Αίτηση ότι η ίδια εργάζεται κανονικά, ενώ η ίδια ανέφερε ότι απολύθηκε και δεν εργάζεται, αλλά και ότι λαμβάνει επιδόματα ενώ η ίδια το αρνήθηκε ρητά. Σε κάθε περίπτωση, ο Καθ’ ου θεωρεί ότι η Αιτήτρια είναι υγιής και έχει την δυνατότητα να εργαστεί.
71. Με βάση την σχετική νομολογία, η Αιτήτρια δεν έχει υποχρέωση αποκάλυψης των εισοδημάτων ή της οικονομικής δυνατότητας του Καθ’ ου η αίτηση. Το καθήκον αληθινής αποκάλυψης των εισοδημάτων, βαραίνει τον ίδιο τον Καθ’ ου η Αίτηση, όπως βεβαίως και την Αιτήτρια αναφορικά με τα δικά της εισοδήματα ή την δική της οικονομική δυνατότητα.
72. Στην υπόθεση Δημητρίου v. Περδίου, (2005) 1 (Β) ΑΑΔ 1418, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Σε υποθέσεις διατροφής των ανηλίκων τέκνων μια οικογένειας, η οικονομική δυνατότητα του καθενός από τους γονείς δεν είναι θέμα που θα πρέπει να αποδεικνύεται από τον Αιτητή ή την Αιτήτρια, ανάλογα με την περίπτωση, αλλά θέμα αληθινής αποκάλυψης από τους δύο γονείς, των αντίστοιχων εισοδημάτων τους».
73. Επιπρόσθετα, στην απόφαση Δημοσθένους v. Δημοσθένους (ανωτέρω) επισημάνθηκαν τα πιο κάτω:
«Η μη αποκάλυψη των αληθών εισοδημάτων εκάστου δεν εξουδετερώνει την ανάγκη διατροφής από τον έτερο των συζύγων διότι το άρθρο 33(1) καθορίζει ως απόλυτη την υποχρέωση διατροφής με μόνο μέτρο τις εισοδηματικές δυνάμεις των γονέων».
74. Σε κάθε περίπτωση, διαπιστώνεται σε προκαταρτικό βαθμό ότι προκύπτουν διαφορετικές και αντικρουόμενες θέσεις ως προς τα εισοδήματα και των δύο διαδίκων και δεν είναι το στάδιο όπου θα εξαχθούν οποιαδήποτε τελικά ευρήματα όσον αφορά τα ακριβή εισοδήματα τους. Αυτό θα λάβει χώρα όταν το Δικαστήριο θα έχει ενώπιον του την ολοκληρωμένη μαρτυρία των αντιμαχόμενων πλευρών και θα είναι σε θέση να αξιολογήσει την αξιοπιστία τους στο τελικό αυτό στάδιο. Εν τούτοις, συμπεραίνεται ότι και οι δύο γονείς έχουν κάποια εισοδηματική ικανότητα ή δυνατότητα ή από επιδόματα τα οποία λαμβάνουν ή θα δικαιούνται να λάβουν και αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
75. Σε σχέση με τα έξοδα και τις ανάγκες του ανήλικου Α.Ν.Χ. όπως αυτές παρατίθενται από τους διαδίκους στις ένορκες δηλώσεις τους, οφείλω να επισημάνω ότι τα πλείστα των εν λόγω κονδυλίων όπως παρουσιάζονται από την Αιτήτρια, φαίνονται να είναι αρκετά λογικά για ένα παιδί ηλικίας 7 και πλέον ετών, διότι ομολογουμένως στηρίζονται σε μία ορθολογιστική βάση, ενώ κάποια άλλα φαίνονται κάπως διογκωμένα ή δεν δικαιολογούνται. Η Αιτήτρια τα υπολογίζει συνολικά στα €750,00-. Όσον αφορά το μεγαλύτερο μέρος των κονδυλίων για τις ανάγκες του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, διαπιστώνω ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση προβαίνει σε μία αντίστοιχη επεξήγηση και ανάλυση τους. Τα υπολογίζει στο σύνολο τους, με βάση την δική του εκτίμηση στα €400,00-.
76. Στην Α.Γ. ν. Σ.Δ.Τ., Εφ. Αρ. 36/2018 ημερομηνίας 7/5/2020 επισημάνθηκαν τα ακόλουθα σε σχέση με το τί περιλαμβάνει η διατροφή του δικαιούχου:
«διατροφή περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και ευημερία του δικαιούχου και επιπλέον, ανάλογα με την περίπτωση, τα έξοδα για την εν γένει εκπαίδευση του". Στην παράγραφο (Ι) του ίδιου άρθρου, σαφώς ορίζει ότι "η διατροφή προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του". Συνεπώς η λέξη "διατροφή" δεν αποδίδει την πλατιά έννοια που ο σοφός νομοθέτης φρόντισε επιγραμματικά να αποδώσει. Η διατροφή, σύμφωνα με την έννοια που δίδει ο νόμος, δεν καλύπτει μόνο τη δαπάνη για την τροφή. Περιλαμβάνει κάθε αναγκαία βιοτική δαπάνη όπως τροφή, στέγη, ντύσιμο, φωτισμό, θέρμανση, ψυχαγωγία, νοσηλείες και φάρμακα, συγκοινωνία, επικοινωνία, έξοδα για γενική μόρφωση και επαγγελματική εκπαίδευση. Ο νομοθέτης με την διατύπωση του Νόμου καθόρισε τόσο το πλάτος της διατροφής όσο και το επίπεδο της πάντοτε μέσα στα μέτρα του δυνατού (βλ. Κουμάντου Παραδόσεις Οικογενειακού Δικαίου, 2ος Τόμος σελ. 44 κ.ε)».
77. Στην καθοδηγητική υπόθεση Παπαντωνίου ν. Παπαντωνίου (2011) 1 Α.Α.Δ. 1875, επισημάνθηκε ότι։
«…το μέτρο με το οποίο θα καθοριστεί η διατροφή δεν επιδέχεται αποτίμησης με απόλυτους αριθμούς, ούτε αναμένεται η απόδειξη κονδυλίων με ιδιαίτερη αυστηρότητα. Αντίθετα, η κοινή λογική και εμπειρία προσφέρει τη βάση για τέτοιο καθορισμό».
78. Στην υπό εξέταση Αίτηση, κρίνω ότι το ποσό που επιδίκασε το Δικαστήριο ως προσωρινή συνεισφορά του Καθ’ ου η Αίτηση στις ανάγκες του ανήλικου Α.Ν.Χ., καταδεικνύει ότι τέθηκαν σε εφαρμογή οι αρχές της σχετικής νομολογίας, σταθμίζοντας το εύλογο των κονδυλίων και εξασκώντας περαιτέρω τη δική του κρίση και την κοινή λογική και πείρα της ζωής για τον προσδιορισμό των αναγκών του ανήλικου τέκνου των διαδίκων. Προς τούτο και καθόρισε την συνεισφορά του Καθ’ ου η Αίτηση, λαμβάνοντας υπόψη εύλογα ποσά εξόδων του ανήλικου τέκνου, αλλά και συνυπολογίζοντας τις οικονομικές δυνατότητες του υπόχρεου, προσδιορίζοντας κατά συνέπεια την συνεισφορά του στο ποσό των €180,00 μηνιαίως και όχι στο ποσό που η Αιτήτρια αξίωνε ύψους €450,00 μηνιαίως, το οποίο προφανώς δεν θεώρησε ως εύλογο υπό τις περιστάσεις. (Bλ. Ορφέας Παναγιώτου v. Χρυστάλλα Σφικτού (2001) 1 Α.Α.Δ.625, Μαρκουλίδης v. Μαρκουλίδης (1998) 1 Α.Α.Δ. 625 και Δημητρίου ν. Περδίου (2005) 1 Α.Α.Δ. 1418).
79. Επιπρόσθετα, το Δικαστήριο άντλησε καθοδήγηση και από τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίστηκαν στην απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση Δημοσθένους ν. Δημοσθένους, Έφεση Αρ. 21/2019 ημερομηνίας 26/09/2020, όπου ουσιαστικά υποδείχθηκε από το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο στα πλαίσια εκδίκασης της ενδιάμεσης αίτησης θα μπορούσε να καθορίζει εξ ιδίων του ενδιαμέσως ένα ποσό γύρω στο 50%-75% του ύψους της διατροφής.
80. Κρίνω σημαντικό να επισημάνω ότι, δεν έχω προκαταρτικά διαπιστώσει να έχει αποκρύψει η Αιτήτρια οποιαδήποτε ουσιώδη στοιχεία και γεγονότα, τα οποία θα οδηγούσαν το Δικαστήριο σε πιθανή ακύρωση του εκδοθέντος προσωρινού διατάγματος. Οι αντικρουόμενες θέσεις των διαδίκων ως προς το ύψος των εισοδημάτων τους και κυρίως ως προς το ύψος των εξόδων του ανήλικου τέκνου τους, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως απόκρυψη και παραπλάνηση του Δικαστηρίου, ιδίως από την στιγμή που σε αυτό το στάδιο, το Δικαστήριο δεν θα προβεί σε τελικά ευρήματα αξιολόγησης της μαρτυρίας που τέθηκε ενώπιον του.
81. Τα προαναφερόμενα αντικρουόμενα γεγονότα και ισχυρισμοί, θεωρώ ότι καθιστούν επιβεβλημένη την προσωρινή ρύθμιση της διατροφής του ανήλικου τέκνου των διαδίκων. Η έκδοση ενός προσωρινού διατάγματος με την δεσμευτικότητα η οποία το χαρακτηρίζει, παρέχει στους διάδικους ένα σταθερό και μη αμφισβητούμενο πλαίσιο για την εκπλήρωση της κοινής τους υποχρέωσης που αφορά την συνεισφορά τους στη διατροφή του ανήλικου τέκνου τους και την κοινή εξασφάλιση της ευημερίας του. Ως εκ τούτου, είναι η θέση μου ότι υπό το φως των πιο πάνω δεδομένων, η οριστικοποίηση του προσωρινού διατάγματος ημερομηνίας 04/10/2024 καθίσταται μία δίκαιη και εύλογη αναγκαιότητα, η οποία θα εξυπηρετήσει το γνήσιο συμφέρον του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, το οποίο το Δικαστήριο πρωτίστως οφείλει να διαφυλάξει.
82. Οι διαφορετικές θέσεις των διαδίκων ως προς τα επιμέρους ποσά τα οποία απαιτούνται για την κάλυψη των αναγκών του παιδιού τους, λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και σταθμίζονται από το Δικαστήριο για τους σκοπούς έκδοσης και/ή οριστικοποίησης του προσωρινού διατάγματος. Περαιτέρω, συνεκτιμώ δεόντως όλα τα προσωπικά ή κοινά έξοδα τα οποία έχουν παρουσιαστεί από τους διαδίκους σε ένα εύλογο βαθμό, ενώ επιπρόσθετα λαμβάνονται υπόψη και άλλοι παράγοντες, όπως είναι η ηλικία του ανήλικου τέκνου τους και το επίπεδο ζωής του εν γένει, η ηλικία των διαδίκων και η εισοδηματική τους ικανότητα και δυνατότητα.
83. Να επισημάνω ότι, παρά το γεγονός ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση έχει χαμηλά έσοδα και παρά το γεγονός ότι συντηρεί την σύζυγο και το άλλο ανήλικο τέκνο του όπως ο ίδιος υποστήριξε, εν τούτοις με βάση την σχετική νομολογία, η υποχρέωση του για την διατροφή του ανήλικου τέκνου του Α.Ν.Χ.. συνυπάρχει με την υποχρέωση του να συντηρεί την οικογένεια του και αυτή του η υποχρέωση προηγείται έναντι όλων των άλλων υποχρεώσεων. (βλ. Zacharia v. Zacharia (1969) 1 C.L.R. 307, 321).
(VI) ΚΑΤΑΛΗΞΗ։
84. Συνεκτιμώντας το διαθέσιμο υλικό που τέθηκε ενώπιον μου και επαναλαμβάνοντας πως δεν είναι η ώρα για πλήρη αξιολόγηση της μαρτυρίας και κατάληξης σε ευρήματα σε σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις ανάγκες του ανήλικου τέκνου τους, κρίνω ότι υπό τις περιστάσεις της παρούσης υπόθεσης, θα ήταν εύλογο, δίκαιο και πρόσφορο το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα να καταστεί απόλυτο ως έχει και να οριστικοποιηθεί.
85. Είναι η θέση μου, ότι το εν λόγω ποσό μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τις σημερινές πραγματικές και αυξανόμενες ανάγκες του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, στην βάση του ραγδαία αυξανόμενου κόστους ζωής και των αγαθών, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του, ενώ συμβαδίζει σε κάποιο βαθμό και με τις οικονομικές δυνατότητες του Καθ’ ου η Αίτηση, διασφαλίζοντας ότι και ο ίδιος χρειάζεται ένα ποσό για την αξιοπρεπή διαβίωση του καθώς και της οικογένειας του.
86. Συνακόλουθα το προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 04/10/2024 καθίσταται απόλυτο και θα ισχύει μέχρι την εκδίκαση της εναρκτήριας αίτησης ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.
87. Τα έξοδα της παρούσας αίτησης, επιδικάζονται υπέρ της Αιτήτριας και εναντίον του Καθ’ ου η Αίτηση ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο και να καταβληθούν στο τέλος της διαδικασίας.
Υπ. ……………………………………………..
Χ. Πογιατζής, Δ. Οικ. Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο